This post is also available in: English (Engels)
Dit keer sprak ik met mijn eigen lief Dennis Kaandorp a.k.a. DJ Brent Spar. "Ritzi Lee hield de boel goed in de gaten."
“Al vanaf mijn kindertijd was ik omringd door vinyl. Mijn ouders hadden een café waarvoor ze elke week de nieuwste elpees en singles aanschaften. Hierdoor waren een grote muur van platen en een oude jukebox in de huiskamer mijn speelterrein. Op zondagochtend, toen er nog geen tekenfilms op honderd verschillende tv-zenders waren, vermaakte ik me uitstekend met de draaitafel en die platen. Ik stond een soort van te scratchen, zeg maar.”
Plakband
“Rond mijn tiende maakte ik mixtapes voor de Amsterdamse en Spaanse avonden in het café. Dat deed ik met grote oude Akai bandrecorders, één draaitafel en de voorraad van mijn ouders: we hadden immers meer dan genoeg André Hazes- en Julio Iglesias-platen. Ook de geluidsbandjes voor de maandoptredens op de basisschool knipte en plakte ik letterlijk met een vriendje zelf met plakband aan elkaar. Ik gooide er grappige stukjes van Urbanus overheen door twee knopjes op de versterker in te drukken waardoor het phono en aux-kanaal het geluid naar de cassetterecorder stuurden. Tegen vriendjes vertelde ik dat, als ik de kroeg ooit zou overnemen, het een dj-café met hiphop-dj’s zou worden. House kende ik toen nog niet. Helaas is het café verkocht voor ik oud genoeg was om de zaak over te nemen.”
Platenvirus
“Het ‘platenvirus’ is bij mij aangewakkerd door mijn vijf jaar oudere neef Richard Goedhart uit Amsterdam, die om de hoek bij platenzaak Attalos woonde. Hij beheerde met zijn vrienden een piratenzender en had een grote zendantenne uit zijn raam hangen. Toen ik een jaar of veertien was, ging ik na schooltijd graag bij hem langs. Samen gingen we dan naar Attalos om er de nieuwste swingbeat- en hiphopplaatjes te beluisteren en te kopen. Met die platen leerde hij mij beatcounten om de BPM te bepalen. Echt mixen, was er nog steeds niet bij, maar de basis van scratchen ben ik nooit vergeten. Richard zal heel wat krassen op zijn plaatjes hebben aangetroffen als gevolg van mijn ‘mixwerk’.”
Into house
“Een paar jaar later was ik helemaal into house. Dat begon met mellow house, maar ik stapte al snel over naar de gabbermuziek, waar veel bekende film- en hiphopsamples in waren verwerkt. Dat vond ik te gek: twee platen die niet op elkaar leken, kwamen samen waarbij het leek of de dj ter plekke een nieuw nummer maakte. Ik probeerde vaak te achterhalen welke twee tracks dat waren.”
Skills
“Vele (gabber)feestjes later, ergens in 1992, besloten we met een groepje gabbers en gabberinnen op een donderdag om vanuit Alkmaar naar een buurthuis in Ursem (NH) te gaan. Een van hen had de sleutel van het pand omdat hij er als vrijwilliger werkte. In het buurthuis stond een geluidsinstallatie met twee Technics draaitafels en een mengpaneel. Er stond een bak met hardcore platen en cd’s, er was genoeg bier en we hadden alle tijd van de wereld. De vrijwilliger deed de deur achter ons op slot en we hebben daar vervolgens twee dagen doorgehaald. Die bak met gabberplaatjes stond daar maar te staan; niemand van ons had echt de skills om ermee te mixen. Thunderdome-cd’s aanzetten was makkelijker. Na een poosje had ik echter genoeg moed verzameld; ik waagde een poging te mixen zoals mijn grote neef dat kon. Iedereen vond het te gek, maar om nou te zeggen dat het beatcounten en scratchen me op dat moment erg hielp, nee! Ik stond er wel.”
BaGGaMania Studio
“Een paar jaar later werd ik in Castricum, waar ik oorspronkelijk vandaan kom, door een vriend voorgesteld aan een dorpsgenoot. ‘Hey Dennis, dit is Robert aka dj Da Bagga. Hij heeft een paar draaitafels staan met een aardige collectie vinyl; kom je een keer mee naar zijn ‘studio’?’ Dat liet ik me geen twee keer zeggen. De studio bleek een zolderkamertje met een plafond vol flyers van feesten waar ik ook was geweest. Er stonden twee Soundlab draaitafels met snaaraandrijving en een Alecto mengpaneel met alleen een crossfader en twee knopjes voor de bass en hoge tonen. Ik voegde mijn oude keyboard aan de opstelling toe en de Akai sampler bleek eveneens een leuk speeltje. Da Bagga’s vinylcollectie bestond vooral uit de eerste Mokum en Rotterdam Records. Later kwam er nog vinyl bij van een andere vriend, D-Jailko, en al gauw waren we een vast team in de studio, die we de BaGGaMania Studio noemden.”
DJ Tarnation
“Het beatcounten hadden we onder de knie, nu de rest nog. Als Da Bagga door zijn ouders werd geroepen om te eten, bleef ik nog even hangen om lekker in mijn eentje te oefenen. En ja hoor, de eerste bijna foutloze mixtapes waren een feit. Op den duur moest ik een dj-naam verzinnen. Ik was als ‘TARN’ bekend in de graffiti scene en plakte hier simpelweg een paar letters aan vast. Dj Tarnation was geboren. Mijn eerste optreden was in een buurthuis in Egmond. De herinnering is nogal vaag. Ik weet alleen nog dat het mengpaneel op een onmogelijke plek aan de muur hing, zodat je je eerst 180 graden moest draaien om überhaupt bij de draaitafels te komen.”
CDJs
“Tot ongeveer 2002 draaide ik veelal op kleine feestjes. Ook had ik een paar jaar mijn eigen café-avonden met dj’s, vergelijkbaar met waar ik vroeger al van droomde, alleen draaiden we nu house. Rond die tijd was de CDJ speler flink in opkomst en ik had geen tijd zin om me daarin te verdiepen; vinyl kon je er niet mee afspelen, dus was er klaar mee en stopte prompt met draaien.”
Gino Lightner
“In 2010 kwam dj Gino Lightner toevallig langs in een klein Amsterdams café waar ik voor de grap toch in de booth stond met die verdomde Pioneers die ik zo verafschuwde. Gino wierp een blik in de booth en zag meteen waar ik moeite mee had. ‘Maybe if you do this, and put this setting on vinyl mode, turn that knob and then try again, it will work’, zei hij. ‘Krijg nou wat’, dacht ik, ‘dit is nog makkelijker dan vinyl, hier moet ik toch misschien wat mee gaan doen’.”
Brent Spar
“Vanaf die tijd ging ik lekkere techhouse, minimal en techno tracks downloaden en al gauw kwam er een ommekeer. Dj Tarnation was al een tijdje ‘dood’ en ik besloot een nieuwe dj-naam aan te nemen. Dat is uiteindelijk Brent Spar geworden, naar een booreiland van Shell, dat destijds volop in het nieuws was. Het klonk internationaal, niet-alledaags en toch ook ergens bekend. Nu nog een eerste optreden.”
De Bunker
“In 2010 heb ik met drie andere jarigen mijn 34e verjaardag gevierd in De Bunker (R.I.P.) op het NDSM terrein in Amsterdam. We hadden een te gekke line-up met onder anderen Tom Hades, Drumcomplex, Dexon en Jan Liefhebber. Ook Dano’s techno-alter ego Update kwam optreden. Natuurlijk moest en zou ik het feest zelf afsluiten met een nieuwe sound en nieuwe naam. Brent Spar was born!”
Ritzi Lee
“Hoewel mijn set vanwege de zenuwen niet vlekkeloos verliep, zal ik dat event nooit vergeten. Ritzi Lee, die toevallig ook op het podium stond, hield de boel goed in de gaten en moest geregeld aan de pitch van de SL zitten om mij in sync te houden. Het gevoel om daar keiharde techno te staan draaien, in een uitverkochte Bunker, was machtig. Die avond heb ik zoveel geleerd!
“Tegenwoordig werk en draai ik als Brent Spar onder de vlag van WijGevenFeestjes voor en samen met andere organisaties. Geen commerciële poespas maar gewoon lekker samen muziek maken en feestjes geven, veel feestjes!! Motto’s zoals ‘Plezier kun je niet kopen maar moet je maken’ en ‘Support Your Local Dj’s’ staan voorop.”
Wie is Brent Spar?
Brent Spar, ook bekend als Tarnation (Dennis Kaandorp), geboren in 1975 in Nederland, begon aan het begin van de jaren ’90 housemuziek te spelen. Zijn eerste ervaring met SL draaitafels had hij op 13-jarige leeftijd, bij zijn neef die bij een lokaal radiostation in Amsterdam actief was. Die neef leerde hem het tellen van de beats en het aanpassen van het tempo van de draaitafels.
En zo wist hij al hoe hij de draaitafels moest bedienen toen hij voor het eerst voor een publiek moest spelen. Op 16-jarige leeftijd had Brent Spar zijn eerste optreden in een lokaal jongerencentrum waar ze zichzelf 48 uur opsloten met alleen draaitafels en veel platen. Niemand ter plekke was echter een DJ of wist hoe ze de mixer moesten gebruiken. Brent Spar nam de leiding en sprong achter de draaitafels. Die avond besefte hij dat dit was waar hij wilde. Spelen voor mensen, ze laten genieten van de muziek en ze laten dansen.
DJ Tarnation was geboren! Onder zijn alias ‘Tarnation’ speelde Brent Spar oldschool klassiekers en vroege ravemuziek die de scene in Nederland overnamen op vele kleine feesten en clubs. Hij runde zelfs 7 jaar lang een DJ-café en organiseerde zijn eigen feesten in lokale discotheken. Zijn muzikale invloeden komen van artiesten als Public Enemy, Beastie Boys, Fierce Ruling Diva, DJ Dano, Michael Jackson, Moby, Jeff Mills en vele anderen.
Brent Spar begon als een oldschool klassiekers & vroege rave/hardcore vinyl-dj. Hij nam een pauze vnadat CD-spelers de scene overnamen, maar in 2010 maakte hij een comeback en veranderde zijn naam in ‘Brent Spar’. Onder deze naam begon hij ook progressive, minimal, techno & techhouse te spelen.
Hij trad op in clubs als Club LA, Club Q, Kiehool Frl, Café VoemVoem, Me Tante, Buona Sera, Code21, Korsakoff (What Is On Your Mind), C-Bar (Israel), Pand14, The Bunker, Stubnitz, Discotheque Starlight, AMP Studios, Afdeling Techno, Planet-G, Bootleg DJ Café, resident @ Rotterdam (Maxim Music Factory), The Spot @ Bussum, Rock On BBQ’s, Erotic Ink, FriendsForFriends, WhooppelClub, Café Schuim, Strand West, Wethouse, resident @ Huppels Inc, Lebensgefahr Techno, was resident@Kashmir Lounge en vele andere kleine clubs en locaties.
Brent Spar organiseerde en trad op met verschillende dj’s tijdens zijn eigen oldschool-house avond genaamd “Monday Classics” elke 1e maandag van de maand in de Kashmir Lounge Café, Amsterdam en later in Frisco Inn. Hij staat altijd klaar om het publiek te verrassen met zijn opzwepende techhouse-, techno- en oldschoolgeluiden.
Dit interview met Brent Spar is oorspronkelijk op 25 juni 2015 op DJMag.nl gepubliceerd.