This post is also available in: English (Engels)
Ik ontmoette Paride Saraceni toevallig tijdens ADE 2017. Niet veel later interviewde ik de getalenteerde DJ, producer en architect. Snel daarna draaide Paride Saraceni op Techno Tuesday, maar niet zonder die dag een promovideo in Amsterdam op te nemen, met ondergetekende. Over zijn curieuze debuut: "De 'ranking' zou worden bepaald door een 'applausmeter' die aan het einde van mijn set registreerde hoe hard mensen schreeuwden en in hun handen klapten.”
“Mijn eerste gig in een nachtclub was in 2009. Het was een dj-contest in Riccione, Italië. Ik had via MySpace over die contest gehoord. Omdat ik de hele zomer in Italië was, besloot ik me in te schrijven. De prijs voor de winnaar was een gig in de beroemde Cocorico Club gedurende het volgende seizoen.”
Zeldzame vinyl
“In die tijd raakte ik net bekend met met techno-minimal. Ik verzamelde flink wat platen, die ik kocht bij de lokale platenzaak in Genève (Zwitserland), waar ik op dat moment met mijn familie woonde. Ook had ik wat zeldzame vinyls die ik in Florence had aangeschaft toen ik daar een paar weken eerder op visite was. Vinyl kopen, was op dat moment nog een enorme ervaring voor me, omdat ik geen enkele connectie voelde tussen de plaat, de producer en de herkomst. Ze waren mystiek voor me en ik voelde me supertrots als ik een nieuwe plaat kon kopen die nog niet officieel uit was. Dat verschafte me het idee dat alleen ik die plaat had en dat voelde heel bijzonder.”
Applausmeter
“Een paar dagen nadat ik me voor de contest inschreef, kreeg ik een belletje van de clubeigenaar om mijn aanwezigheid te bevestigen. Hij legde ook uit hoe de wedstrijd in z’n werk zou gaan. Heel apart: de ranking zou worden bepaald door een ‘applausmeter’, die zou registreren hoe luid de mensen aan het einde van mijn set zouden gillen en in hun handen klappen. Toen ik dat in de voorwaarden las, voelde ik me wel een beetje ongemakkelijk, maar ik was vooral blij dat ik mee mocht doen. De eigenaar zei mijn naam constant verkeerd dus aan de telefoon herhaalde hij consequent: ‘Hey SaracenO’. Erg grappig.”
Nationale feestdag
“Toen de dag van de gig aanbrak, pakte ik mijn tas met platen en cd’s. Mijn vader bracht me naar het station van Pescara om daar de trein te nemen naar Riccione. Het was Ferragosto, 15 augustus, een nationale feestdag in Italië. Bij mijn aankomst in Riccione, waren de straten daarom compleet uitgestorven. Toen ik mijn reisplan bekeek, bleek de club nogal wat kilometers bij het station vandaan te liggen. Heel wat kilometers.” (lacht)
Rode Ferrari
“Ik kwam rond de middag bij de club aan en stond voor een gesloten deur. Ik belde de eigenaar die prompt riep: ‘Hey SaracenO! What’s up?’. Hij vertelde me dat ze vertraagd waren en dat het feest pas om twee uur ’s middags zou beginnen. Er zat niets anders op dan in mijn eentje twee uur bij de club te wachten. Pas ruim na tweeën kwam een rode Ferrari de heuvel op rijden met de eigenaar – een kleine man met zonnebril – achter het stuur. Hij stapte uit en groette op zijn gebruikelijke wijze. ‘Hey SaracenO’.”
Afterparty
“We liepen de club binnen en ik begon te draaien. Langzaam liep de venue vol. Het was een afterparty en ik werd door allerlei gasten benaderd, inclusief enkele verlopen gangsterachtige types, pooiers en een paar Braziliaanse prostituees. Ze vroegen me of ik pillen of coke of misschien iets anders wilde? Ik was op dat moment zeventien.”
Dub-techno
“Nadat ik beleefd elke aanbieding afsloeg, ging ik verder met mijn set en draaide enkele dub-techno tracks, een beetje minimal en early tech house tunes zoals Butch’s Turkey en Lemos Blow It en een paar Polar Noise platen die later hits werden. Een van mijn platen was een perfecte match met de situatie, Qu’est-ce que vous voulez?. Ik weet nog steeds niet door wie deze track is geproduceerd.”
Finale
“Toen ik klaar was met mijn set liep ik naar de eigenaar en vroeg hoe hij mijn optreden had gevonden. Hij riep uit: ‘SaracenO! Je set was amazing! Ik zet je meteen in de finale!’ Ik was nogal overweldigd door die uitspraak. Dit bevestigde mijn verdenkingen omtrent de wedstrijd.” (lacht)
Vreemde ervaring
“De man bood me een drankje aan en vervolgens ging ik terug naar het station. Het was een vreemde ervaring. Natuurlijk was ik blij dat ik eindelijk voor ongeveer honderd mensen had gedraaid. En het was geinig om te hebben meegemaakt hoe deze man erin slaagde om allerlei dj’s zover te krijgen om gratis voor hem en zijn drugsdealende en pooiervrienden op afterparty’s te draaien. En ik lig nog steeds in een deuk over die ‘applausmeter’!”
Kick en bass
“Wat ik die nacht heb geleerd was dat er meer bij techno komt kijken dan alleen een kick en een bass. Vanaf dat moment ben ik op onderzoek uitgegaan en muziek gaan produceren met meer ‘muzikale’ kwaliteiten en organische elementen. Na een paar jaar bloeide de techhouse-scene volop (2010) en ik vond hierin de beste manier om mezelf uit te drukken. Wat ik jonge dj’s wil meegeven, is dat je je niet beperkt tot muziek die mensen verwachten van je te horen. Zorg voor je eigen ervaringen en leer van je gigs. Er is geen goed of slecht. Alleen jij zelf kunt je eigen pad vinden.”
“Vandaag de dag treed ik internationaal op en heb nog van alles in petto. Wat releases betreft, heb ik onlangs een EP op Redrum Music uitgebracht met remixes van Nicole Moudaber en Skober. Ook heb ik een nieuwe single op Tronic. Ik heb nog een paar releases in de planning, inclusief een remix van Pirupa’s Non Stop, eentje voor Uto Karem en een derde voor Rafael Cerato. Bovendien komt begin 2018 de eerste ‘baby’ uit op mijn eigen label Post Scriptum Music. Ik ben dus nog lang niet klaar.”
Dit interview met Paride Saraceni is oorspronkelijk gepubliceerd op DJMag.nl op 30 november 2017.
Wie is Paride Saraceni?
With an absolutely respectable background as a producer and DJ, London-based Italian-born Paride Saraceni is considered as ‘a shining star from the close-knit community of Italian producers who are currently making a huge impact on the global House and techno realm’ (Egg London – 2018). Paride Saraceni’s work has been released via scene-leading labels, supported by world-leading DJs and featured by establishments such as HuffPost, Mixmag, UK’s BBC and Channel 4 television channels.
‘Dark and deadly, as always’ as described by Pete Tong, Paride Saraceni has been building a name by many considered synonym for quality.
Paride Saraceni is no stranger to the nightlife community, as his top-ten chart’s placements, collaboration and remixes associate him with industry leaders such as Adam Beyer, Tale Of Us, Carl Cox, Sven Väth, Dubfire, Pan-Pot, Monika Kruse, Damian Lazarus, Rufus Du Sol, Maya Jane Coles, Hot Since 82, Nicole Moudaber, Joseph Capriati and Enrico Sangiuliano to name just a few.
Paride Saraceni’s performances have been exported across the world at iconic venues and festivals such as Loveland (NL), Mácháč festival (CZ), Secret Garden Party (UK), Cielo New York, Womb Tokyo, Fabrik Madrid, as well as at events such as Drumcode showcases and at Maya Jane Coles’ stages throughout the UK.
Deeply passionate about music since a young age and professionally trained as an architect, Paride Saraceni’s approach towards his craft as a musician has been driven for over a decade by a ritualistic practice of sound-design resulting in no less than a deep understanding of technical functionality, sonic languages as well as an uncanny talent for celebrating details and contrasts while exploring the in-between niches of modern club music aesthetics.