This post is also available in: English (Engels)
Het is altijd lachen en gezelligheid met Yanic Cilon a.k.a. dj/producer ENNiK. En als hij samen met Ricardo Carota draait, spat de fun ervan af. Maar ook in zijn up brengt hij iedereen aan het swingen! De muzikaliteit zit dan ook in ENNiKs dna. In 2023 sprak ik ENNiK over zijn first gig. “Gewoon mijn eigen set-up met mijn Macbook Pro mee.”
“Ik ben altijd door muziek omringd geweest. Mijn moeder stond open voor uiteenlopende soorten muziek en mijn vader hield van psychedelische rock van bands als The Doors en Pink Floyd. Mijn moeder sleepte allerlei genres het huis in, vaak experimentele, Tibetaanse of native Amerikaanse muziek.”
Zes instrumenten
“Zelf ben ik met veel verschillende instrumenten in contact gekomen. Ik ben mijn ouders dankbaar want ze hebben me als jongeling op de Vrije Academie in Delft een multi-instrumentencursus laten doen. Dat hield in dat je in twee jaar tijd kennismaakte met zes verschillende instrumenten: drums, gitaar, basgitaar, piano, hobo en viool.”
Tournee
“Mijn voorkeur ging al snel naar de hobo uit. Bij de eerste les bleek dat ik aanleg had en als je ergens goed in bent, vind je het automatisch leuk om te doen. Ik heb tot mijn middelbareschooltijd hobo gespeeld, onder meer in een door de school gesponsord orkest. Met dit orkest hebben we zelfs cd’s gemaakt. Bovendien zijn we op tournee door heel Nederland geweest maar ook in Griekenland, België en Frankrijk. Dat was echt supergaaf.”
Van hobo naar basgitaar
“Maar ja, op een gegeven moment begon ik te puberen. Toen was de hobo ineens een stuk minder cool.” (lacht) “De hobo werd dus basgitaar. Omdat ik muzikaal was opgeleid, kon ik natuurlijk bladmuziek lezen en schrijven. Vervolgens ben ik dus zelf liedjes voor de basgitaar gaan maken. Ik vond het hartstikke leuk om daarmee bezig te zijn. Ik was een grote fan van de hardere rock van bands als System of a Down en kleedde me overeenkomstig. Ik had lange zwarte haren en van die duivelshoorntjes. Zo stond ik lekker op die basgitaar te rammen.” (lacht)
Klassieke elementen
“Op mijn negentiende en twintigste zat ik in diverse bandjes. Ik probeerde aan de stevige muziek die ik schreef hier en daar wel wat klassieke elementen toe te voegen. Dat paste natuurlijk goed. Ik was wel bekend met uitgaan maar dat waren voornamelijk festivals en concerten.”
Dubstep was een rage
“Op een gegeven moment ging ik naar het hbo om audiovisueel ontwerpen aan de kunstacademie, de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, te gaan studeren. In die studententijd maakte ik voor het eerst kennis met het clubcircuit. Mijn interesse voor elektronische muziek wakkerde toen stevig aan. In 2009 en 2010 was dubstep een enorme rage. Je kunt denken aan namen als Emmokai of Flux Pavilion. Ook ik vond het genre te gek. Je kon er prima een heftige gitaar in kwijt. Helemaal mijn ding!”
Daverend succes
“Samen met een paar medestudenten wilden we zelf feesten gaan organiseren. Enkelen van hen stonden bij een studentenvereniging ingeschreven die geregeld open podia had. Was dat even fijn! Via deze vereniging konden we onze eigen clubavonden organiseren zonder kosten voor de venue. Deze avonden waren een daverend succes. Soms stonden mensen rijen dik voor de deur. Ons concept was zo succesvol dat we al snel meer clubavonden in Delft en omstreken organiseerden. Ook deze liepen als een trein. Niet zo gek dus dat het Paard van Troje in Den Haag over ons hoorde. Vervolgens mochten we ook daar feesten neerzetten.”
Vier keer vier
“In die tijd shifte mijn eigen muzikale smaak wat meer van dubstep naar elektro, denk Wolfgang Gardner. Die elektro was toch wat meer vier keer vier, zoals de meeste dance. Ik had inmiddels de meest fantastische dj’s voorbij zien komen en had wel een idee wat voor taak een goede dj heeft. Deze moet immers in staat zijn om precies op het goede moment de set dusdanig aan te sturen dat de massa op de dansvloer een bepaalde energie krijgt. Ik vond dat ongelooflijk knap en gaaf. Die dynamiek fascineert me tot op de dag van vandaag.”
Virtual DJ
“Het begon vanzelf alsmaar meer te kriebelen. Dit wilde ik ook! Maar ja, waar begin je? Ik was een arme student en had geen geld voor tweedehands Pioneers, die nog steeds duizend euro kostten. Nieuw was je zo achtduizend euro kwijt! Een vriend wees me er toen op dat je online digitale software kon vinden die hetzelfde werkte alsof je op twee draaitafels speelde. Dit was natuurlijk Virtual DJ. Niet lang daarna had een andere vriend een Vestax VC 100 midi-controller voor me. Toen ik die eenmaal had, kreeg ik de smaak pas echt te pakken. Elk huisfeestje nam ik mijn complete gear in mijn rugzak mee zodat ik daar kon draaien. Of als ik naar het park ging. Ik stopte mijn laptop, controller, speakers en een powerbank in mijn rugzak en draaide altijd en overal.”
Eerste draaiplek
“Zo komen we bij mijn eerste officiële gig. Ik was toen 21 jaar. Omdat ik al jaren feesten organiseerde, had ik een enorm netwerk in de clubscene opgebouwd. Oké, bijna iedereen om me heen was met dubstep of drum & bass bezig, maar als je veel op feestjes bent en met wat mensen kletst, gaat het snel. Zo kon ik in ieder geval vrij makkelijk aan een draaiplekje komen.”
Rillingen over mijn rug
“Natuurlijk bereidde ik mezelf goed voor. Het begon met de posters en flyers. Ik heb ze allebei ongelooflijk vaak op social media gedeeld om iedereen te mobiliseren om naar mijn eerste optreden te komen. Het was fantastisch om jezelf ein-de-lijk op een flyer terug te zien en als ik door de stap liep en al die posters met mijn artiestennaam zag, liepen de rillingen over mijn rug. Die artiestennaam is trouwens een verhaal apart. Mijn vrienden noemden me voor de gein namelijk altijd ‘Dyennic’, dus Yanic op z’n Amerikaans. De stap van Dyennic naar DJ ENNiK was vervolgens niet zo groot. En ach, wat maakt mij die naam nou uit? Het gaat mij puur om de muziek!”
Plezier van de crowd
“Ik heb me voor die gig ook op een andere manier heel goed voorbereid. Dat doe ik nog steeds trouwens. Ik kijk altijd welk verhaal ik wil vertellen. Als ik weet waar ik heen wil, kan ik meer passie in mijn set aanbrengen. Nee, ik zoek niet de volgorde van tracks uit maar weet wel wat ik bij me heb. Als je aan het publiek merkt dat sommige platen niet werken, dan moet je dat kunnen bijsturen. Uiteindelijk staat het plezier van de crowd voorop!”
Inpluggen en klaar!
“Op dat moment stonden bij De Korenbeurs alleen maar draaitafels met cd-ingang. Geen usb. Omdat ik het niet zag zitten om al mijn muziek op cd’s te branden, nam ik, je raadt het al, gewoon weer mijn eigen set-up met mijn MacBook Pro mee. Even alles inpluggen en klaar!”
Honderden vlieguren
“Voor aanvang van mijn set was ik ongelooflijk zenuwachtig met de klassieke kenmerken van bibberende handen en knikkende knieën. Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd. ‘Oh jee, als het publiek maar niet wegloopt’. En: ‘Oh jee, hopelijk mag ik hierna nog eens ergens anders draaien’. Gelukkig had ik met mijn setje al honderden vlieguren gemaakt, dus ontbrak het me niet aan ervaring. Bovendien had ik van tevoren tips gekregen van mensen als Alex Witschge. Een van die tips was dat je bij een overgang beide bassen kunt wegdraaien om een dempmoment te creëren. Of als je merkt dat het publiek een bepaalde intro kent en gaaf vindt, die intro backspinnen en nog een keer gebruiken.”
Defqon-1
“Deze tips droegen die eerste keer echt bij aan mijn zelfvertrouwen. Toch was ik superbang aan het begin van de set. Dat heb ik soms nog steeds: zenuwen voor ik moet draaien. Niet bij elke gig, maar toen ik vorig jaar samen met Ricardo Carota op Defqon-1 stond, vond ik het wel weer even mega-spannend. Uiteindelijk weet ik nu dat die zenuwen van me afvallen als ik de eerste track heb aangezet en de eerste overgang heb gemaakt. Dan is alle nervositeit voorbij en gaat het vanzelf. Zo ging het in De Korenbeurs ook. Het nadeel is dat een uurtje draaien dan ook in een vloek en een zucht voorbij is.”
Opgezweept
“Ik moest in de grote zaal draaien. Mijn voorganger, Navcore, had het publiek al flink opgezweept. Omdat ik dat grote netwerk bezat, had ik iedereen die ik in de muziekbranche kende uitgenodigd en al mijn vrienden gemobiliseerd. In de zaal waar driehonderd mensen pasten, stonden dus al bijna honderd man te dansen. Ik kon niet zien hoe druk het op het balkon was. Zestig procent van die mensen in de zaal kwam in ieder geval via mij. Ja, inderdaad ook mijn toenmalige vriendin, die natuurlijk apetrots was.”
Complimenten en commentaar
“Of ik achteraf complimenten kreeg? Nou ja, zowel complimenten als commentaar. Ik kreeg in het algemeen complimenten over het technische gedeelte. Bovendien waren mijn vrienden blij verrast met mijn vaardigheden. De organisatie becommentarieerde echter mijn stijl. Ze vonden dat ik toch nog te veel dubstep had gedraaid en hadden het graag wat rauwer gehad. Ik was het daar niet mee eens en heb dat ook uitgesproken. Klopt, ze hebben me daarna nooit meer teruggevraagd.” (lacht) “Ze waren overigens wel blij met de grote opkomst en later hebben we organisatorisch nog wel eens samengewerkt.”
Vals spelen
“De set is goed verlopen. Gemiddeld heb ik er een hoog tempo van 135/140 bpm ingegooid. Ik heb wel een beetje vals gespeeld. Binnen Virtual DJ heb je namelijk een autosync. Omdat ik bang was om uit de maat te lopen, heb ik dat ding die avond aangezet. Natuurlijk heb ik ‘m nu niet meer nodig. Beatmatchen lukt zelfs als mijn brein nog half slaapt.” (lacht)
Adempauze
“Ik heb die avond geleerd dat ik wel wat rustiger aan mag doen. Less is more. Soms is een energieke set leuk maar je moet het publiek ook af en toe een adempauze gunnen. Dat geldt zeker bij techno. Anders is het een stoomtrein die maar doorgaat. Op bepaalde momenten is het goed om even een softere, melodieuzere noot toe te voegen. Dan komt die sterke kick daarna juist extra lekker binnen. Op die manier kun je muziek accentueren. Dat lukt natuurlijk niet altijd maar als artiest heb ik geleerd hoe belangrijk het is om het juiste moment voor elke plaat te bepalen.”
Eendimensionaal en plat
“Tegenwoordig draai ik meer techhouse en deep house. Ik vind hard draaien lekker, maar soms vind ik dat hardere ook wat eendimensionaal en plat. Techno met iets melodisch en emotioneels plus een kick, daar kan ik wat mee. Nee, geen melodieuze techno, die vind ik niet sexy. Dat genre vind ik te netjes, te clean.”
“Voor de toekomst staat van alles op de planning. Zo wil ik het produceren weer oppakken maar ik moet mezelf nog die schop onder mijn kont geven.” (lacht) “Daarnaast staan er alweer enkele gigs op de agenda. Zo sta ik dit jaar sowieso weer op Defqon-1. Daarnaast is er het gebruikelijke gek doen op Koningsdag bij Oranje Boven!”
Dit interview met ENNiK is oorspronkelijk in maart 2023 gepubliceerd op This Is Our House.
Wie is ENNiK?
Deze dj uit de historische stad Delft staat bekend om zijn energieke optredens en zijn donkere en rauwe beats. Vanuit zijn veelzijdigheid kan hij echter ook moeiteloos andere, groovy sets leveren.