This post is also available in: English (Engels)
Dit jaar zit hij veertig jaar in het DJ-vak en hij heeft zijn sporen 100% verdiend. Zeven jaar geleden interviewde ik de Nederlandse Jos Klaster a.k.a. producer DJ José over hoe het allemaal begon. Over zijn first gig: “In die tijd stotterde ik, behalve als ik een microfoon in m’n handen had.”
“Ik was thuis al een poos aan het fröbelen met twee draaitafels en twee exemplaren van de elpee Thriller van Michael Jackson. Ik probeerde Wanna Be Starting Something tegelijk te laten draaien en dan de één net iets sneller dan de ander te krijgen, om daarmee het zogenoemde phasing-effect te bereiken. Wij zeiden altijd: ‘Dan krijg een straaljager in de plaat’.”
Chez Jean
“Ik had dit gepiel opgenomen en op zaterdag, na mijn dansles, ging ik voor het eerst stappen in Bar Dancing Chez Jean in mijn geboorteplaats Steenwijk. Ik was toen zeventien. Ik gaf mijn cassettebandje aan de vaste dj en hij draaide prompt mijn versie van Wanna Be Starting Something. Achteraf vroeg hij of ik wilde proefdraaien omdat hij in militaire dienst moest en de dancing op zoek was naar een vervangende dj. En zo geschiedde. Op een vrijdagavond heb ik onder toeziend oog van bedrijfsleider en later mentor Henri Kooij (zie foto boven) voor een lege zaak proefgedraaid. De volgende zaterdag kon ik meteen echt aan de slag.”
Stotteren
“Dat was in 1983. In die tijd stotterde ik, behalve als ik een microfoon in m’n handen had. Gelukkig maar want destijds was het nog gewoonte dat de platen aan elkaar werden gepraat. Het mixen kwam later dat jaar.”
Frustrerend
“Toen ik Evelyn Thomas’ High Energy en Frankie Goes To Hollywood’s Relax hoorde, kreeg het idee om ze zonder break aan elkaar te plakken. Daar heb ik tot in den treuren mee geoefend. Hoe kreeg ik die platen nou gelijk?! Elke keer tilde ik de naald op en dropte deze op de plaat, in de hoop dat hij precies op de goede tel neer zou komen. Dat lukte de ene keer wel de andere keer niet. Bijzonder frustrerend.” (lacht) “dus ja, je kunt dus wel zeggen dat ik een autodidact ben.”
Scr-scr-scr-scratch
“Op een dag kreeg ik een tip van Spans, een platenzaak in Steenwijk, over een elpee genaamd de Mix Instructie LP. De elpee begon zo: ‘Deze plaat gaat over mixen en scratchen, scr-scr-scr-scratchen’. Zo ontdekte ik dat je de plaat ook met je vinger vast kunt houden met een slipmat onder de plaat, waarna je wacht op de goeie tel en dan loslaat. Zucht… Inmiddels was er al een jaar gepasseerd sinds de ontdekking van Evelyn en Frankie.”
Peentjes zweten
“Die eerste zaterdagavond waarop ik officieel mocht draaien, zweette ik peentjes. Ik was vreselijk zenuwachtig. Mede omdat ik nog maar zeventien was en nog nooit voor een publiek had gestaan. Laat staan dat ooit ik door een microfoon had gesproken. Dat praten ging die avond niet zo goed dus heb ik me vooral op de muziek gestort. Mijn platenkeuze werd vanaf het begin gewaardeerd. Het publiek bestond vooral uit wat oudere bezoekers. Indertijd was Chez Jean in Steenwijk de enige uitgaansgelegenheid voor deze doelgroep.”
Vijftig gulden
“De bar had een eigen platencollectie. Dat was destijds gebruikelijk. Ik heb heel wat middagen te midden van die collectie doorgebracht om deze door te spitten. Zodoende heb ik op jonge leeftijd al veel van en over muziek geleerd. Elke zaterdagmiddag haalde ik nieuwe singles bij Jaap Ilmer van Ilmer Records. Daar kreeg ik van de club vijftig gulden voor en daar moest ik het mee doen.”
Laat over straat
“Ik werd niet echt in mijn dj-ambities gesteund. Mijn ouders vonden het maar niks zo dat ik nog zo laat ’s nachts over straat moest. Ik begon immers pas om 21 uur en om 2 uur ging de zaak pas dicht. Ik had wel een echte mentor, de eerdergenoemde Henri Kooij. Hij was de bedrijfsleider en soms ook dj van Chez Jean. Die avond stond hij echter achter de bar. Hij heeft mijn debuut dus van dichtbij meegemaakt. Nee, met vriendinnetjes was ik in die tijd nog niet echt bezig. Dat kwam pas daarna.” (lacht)
Voorspelbaar
“De set op zich verliep prima. Oké, het door de microfoon plaatjes aan elkaar praten, liep in verband met mijn stotteren niet zo lekker maar dat ging later beter. Met mijn muziekkeuze maakte ik het echter helemaal goed die avond. Ik hoorde al snel van de bezoekers dat de vorige dj vaak dezelfde platen achter elkaar draaide en nogal voorspelbaar was. Dat heb ik goed onthouden en dat deed en doe ik dus nog steeds niet. Ook heb ik die eerste keer geleerd om een intro vol te praten, al dan niet stotterend. Al snel hierna leerde ik ook mixen.”
Dit interview met DJ José is oorspronkelijk in juli 2016 gepubliceerd op DJMag.nl.