This post is also available in: English (Engels)
Net voor corona uitbrak, waren we samen nog op Thuishaven, waar hij moest draaien. Deze week in de serie MY FIRST GIG: de Nederlandse Roy Reeb a.k.a. Radikal Roy: “Het was net een sprookje met extravagante mensen, rook en mooie kleuren.”
“Rond mijn tiende kocht ik mijn eerste radio. Zo eentje met een cassettedeck zodat ik radioprogramma’s zoals Ferry Maat’s Soul Show op kon nemen. Vervolgens knipte ik de stem eruit zodat ik alleen de muziek overhield.”
Platenspeler in een koffertje
“Mijn buurvrouw in Hillegom werkte bij CBS Haarlem, een platenperserij van Sony. Zij hield zich bezig met alle muziek op promo-vinyl voor Europa. Via haar werk kreeg ze enorm veel 7″ singles. Omdat ze mij altijd muziek hoorde draaien, nam ze deze voor mij mee. Zo kreeg ik allemaal promo’s van Earth Wind & Fire en ook allerlei jaren tachtig soul en disco. Om ze te draaien, had ik zo’n platenspelertje in een koffertje van mijn oom gekregen, met zo’n klepje dat je kon openen voor de speaker.”
Muzikale drijfveer
“En zo was ik altijd en eeuwig met muziek bezig. Dat werd op de middelbare school ook opgemerkt en al snel werd ik jaarlijks verantwoordelijk voor de muziek tijdens het eindejaarsfeest. In feite was mijn eerste gig derhalve op een schoolfeest. Hier kwam ik erachter dat ik het leuk vind om nieuwe muziek te laten horen en te zien dat mensen daar blij van worden. Mijn muzikale drijfveer is sowieso dat ik voor blije gezichten ga.” (lacht)
Stroboscoop en pompende muziek
“De eerste keer dat ik echt met elektronische muziek in aanraking kwam, was rond 1987. Ik belandde toen op een acid party in jongerencentrum Remina in Hillegom. De hoofdartiest was Formosa en de nadruk lag op Belgische acid beat. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt! Ik zag alleen maar rook en een stroboscoop en hoorde pompende muziek. Het publiek bestond vooral uit liefhebbers van alternatieve muziek zoals Depeche Mode. Ik was enorm onder de indruk van dit alles.”
Ronde platenzaken
“Mijn interesse was gewekt! Rond mijn vijftiende had ik van mijn krantenwijkje lang genoeg gespaard om zelf twee Technics SL1200 MK2’s aan te schaffen. Ik deed elke donderdagavond een rondje Outland Records, Dancetracks, Midtown Records en Boudisque in Amsterdam. Daarnaast ging ik ook geregeld naar Haarlem naar Alexander Konings platenzaak Trance Central, Ron Rhythm in Den Haag en Basic Beat van Benny Rodriguez in Rotterdam. Zo ontmoette ik vanzelf allerlei mensen uit de scene.”
Voelde als een film
“Dat gebeurde trouwens ook bij het stappen. Ik ging vaak naar de iT en soms naar de iets rauwere RoXY. Uiteindelijk noemden we alle varianten nog gewoon house, maar mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar de mellow, denk Marcello. Die avonden in de iT ervoer ik altijd als magisch. Soms voelde het net als een film met bekende mensen zoals voetballers en acteurs, extravagante dansers en drag queens… Het was net een sprookje. Ik heb zóveel mooie herinneringen aan de iT.”
Vakjes voor de dj’s
“In de jaren negentig ging ik als promotor/plugger aan de slag bij Rhythm Distributie, met platenwinkels die zowel in Amsterdam als Utrecht waren gevestigd. Ik was degene die vinyl naar de dj’s toestuurde. Joost van Bellen, Dimitri, Erick E, Marcello, Jean en diverse anderen wisten de weg naar de groothandel goed te vinden. We hadden op een gegeven moment zelfs vakjes voor ze klaargezet omdat we wel wisten wat hun uiteenlopende smaken waren. Later heb ik ook nog bij Mox Music gewerkt, waar Laidback Luke destijds eveneens zat. Daar heb ik de cd-afdeling opgezet.”
Piratenzender
“Samen met twee vrienden, Bas Jansen en Ron Mense, werd ik op een dag benaderd om een radioprogramma op de Zandvoortse piratenzender te hosten. Het heette The Wild Pitch. Omdat ik toen bij Mox Music werkte, had ik altijd de nieuwste van de nieuwste dance bij me. Toevallig werkte Bas voor de distribiteur van Astral Music, dus hij bracht van zijn werk ook de allerlaatste tracks mee. Omdat we vanuit ons werk al een groot netwerkt qua dj’s hadden, deden we geregeld een telefonisch interview of een dj-mix met een van hen.”
Next Generation
“Mijn eerste echte gig heb ik zelf met vrienden georganiseerd. Dat was in 1992 of 1993. Samen met onder anderen Tim Nieuwenhuizen, die nu Midi Amsterdam runt, besloten we een afterparty te organiseren na een Gaultier feest in Studio Aalsmeer. Dat lag namelijk praktisch om de hoek van een oude boerderij cq jongerencentrum met de toepasselijke naam De Hoeve in Hoofddorp. We noemden onze organisatie Next Generation en gingen aan de slag. Het andere feest zou om 4 uur afgelopen zijn, dus lieten we flyers drukken en deze door een paar meiden uitdelen toen het Gaultier-publiek naar buitenkwam.”
‘We zien wel’
“Intussen ging ik Stacey Pullen ophalen die indertijd samen met Derrick May in Amsterdam woonde. Ik had nog een wat afwachtende houding over de opkomst en dacht ‘we zien wel’. Toen ik echter met Stacey op de parkeerplaats aankwam, stond deze bomvol! Vooral met Belgische auto’s, wat logisch was omdat het Gaultier-concept erg populair was in België. Rijen mensen stonden voor de deur en wij kwamen er niet in. Van mobieltjes was nog geen sprake dus we konden niet even naar binnen bellen dat een achterdeur open moest. Inmiddels was het 5 uur ’s ochtends en wij stonden op de ramen te kloppen en te gillen. Daar sta je dan met je geboekte headliner.” (lacht) “Gelukkig hoorde uiteindelijk iemand ons en konden we via de noodingang binnen.”
Sprookje
“Eenmaal binnen voelde ik een vergelijkbare magie als ik uit de iT kende. Het was eveneens net een sprookje met extravagante mensen, rook en mooie kleuren. Bovendien was ik perplex: er stonden gewoon 800 mensen voor mijn neus. Tim had het event geopend, daarna kwam Stacey en ik was de afsluiter van 10 tot 12 uur. Hoewel het een lange dag was geweest, stond ik strak van de adrenaline. We hadden immers half ingecalculeerd dat er niemand zou komen, dus dit was superspannend. Ik kreeg hier zoveel energie van dat ik klaar was voor mijn set.”
Publiek en sfeer
“Zoals gewoonlijk had ik twee platenkoffers bij me. Het vinyl had ik enigszins op opbouw gesorteerd en op mellow of stevig. Ik bereid verder nooit iets voor en kijk ter plekke naar het publiek en de sfeer. Voor mij is de hamvraag altijd: ‘Hoe kan ik iedereen verder mee in het verhaal nemen?’. Terwijl ik met positieve spanning naast Stacey wachtte, vroeg ik me af met welke track ik zou beginnen. Stacey draaide op dat moment melodieuze techno en daar wilde ik op inhaken. Uiteindelijk was mijn eerste plaat Play With The Voice van Joe T. Vannelli. Ik zag dat mensen gehypnotiseerd raakten en extase ervoeren en ik kreeg meteen kippenvel. Daar doe je het voor! Voor mij was dit ook wel een momentje waarop ik wist dat ik hier verder mee wilde.”
Goede plaat op goede moment
“Ik kan me niet herinneren of ik die avond fouten heb gemaakt. Ik heb heus later nog wel eens de naald van de verkeerde plaat gehaald of zo, maar volgens mij had ik toen vooral in gedachten dat ik niet teveel trucjes moest uithalen. Het mixen zelf vond ik sowieso iets minder belangrijk. Het ging me vooral om het draaien van de goede plaat op het goede moment en dat geldt nog steeds. Toen ik eenmaal de naald op de eerste plaat legde, kwam ik meteen in mijn element, waardoor een flow ontstond en de energie van de zaal me inspireerde. Het ging vanzelf en het was euforisch.”
Club Oxa
“Daarna was het hek van de dam en draaide ik vaker. Zo heb ik drie jaar lang wekelijks in Zwitserland gedraaid als resident in Club Oxa in Zurich. Ik was via het werk in contact gekomen met de Zwitserse dj Antoine, die in Basel een platenzaak runde genaamd Global Records. Hij nodigde me uit om een keer in de Oxa, destijds dé houseclub van Zurich, te komen draaien. De venue bestond uit twee zalen en ik stond meteen in de grote zaal geprogrammeerd. De club was minstens tweemaal zo groot als de iT, in die grote zaal pasten al 1500 mensen. Het publiek was net als ik gek op mellow, vocals en groove, kortom simpelweg goede house en ik kon hier helemaal mijn ding doen.”
In het teken van de muziek
“Mijn hele leven stond toen in het teken van de muziek: ik stapte op vrijdag vanuit het werk in het vliegtuig naar Zwitserland om er twee keer te draaien en vloog op zondagavond of maandagochtend weer terug om hier naar mijn werk te gaan. Ik heb in Zwitserland ook nog in club Pravda in Luzern en op enkele festivals gedraaid en in België in La Rocca. Daarnaast heb ik samen met mijn lifetime maatje DJ Raymundo (foto boven) in Dubai gestaan.”
Grappig verhaal
“Later was ik meer dan tien jaar resident in De Kroon aan het Rembrandtplein in Amsterdam. Daar volgde ik Raymundo op toen hij resident in Club Escape werd. Uiteindelijk is dit nog een grappig verhaal. Ik luisterde vroeger op zondag naar het radioprogramma And The Beat Goes On met onder anderen DJ Peter Duikersloot. Later was Peter mijn baas bij Rhythm Import. Ook luisterde ik naar Ton ‘Poppy’ Poppes op de radio en hij werd later mijn baas bij De Kroon.” (lacht)
“In een grijs verleden heb ik als producer ooit samen met Laidback Luke een plaatje op het label Groove Alert gereleast. Dat deden we onder de naam The Sound Travellers. Op de langere termijn heb ik me echter meer op draaien gestort. Ik vind het nou eenmaal fantastisch om als dj een goede sfeer te creëren. Op 7 november sta ik op Thuishaven geboekt voor The Promised Land Wintercircus maar het is nog even de vraag of dit doorgaat. Afwachten dus.”
Dit interview met Radikal Roy is oorspronkelijk in augustus 2020 gepubliceerd op This Is Our House.
Wie is Radikal Roy?
Radikal Roy heeft een echte passie voor echte housemuziek. Radikal Roy begon zijn dj-carrière begin jaren ’90. Hij is de baas van zijn label Radikal Rhythm en speelde zijn muziek over de hele wereld, van Dubai tot Zwitserland.
Radikal Roy was een vaste gast op de ‘Defected in the House’-feesten toen ze deze voor eerst in de Amsterdamse clubscene actief werden.
Met zijn resident spots als De Kroon, Mr.Porter en Bar Kitchen van Rijn beschikt Radikal Roy over de vaardigheden om het publiek met zijn groovy geluiden te vermaken.