This post is also available in: English (Engels)
De Spaanse DJ/producer Manuel Garcia, beter bekend als Uner, begon al op jonge leeftijd met optreden. Van piano maakte hij de stap naar de dance. In 2015 vertelde hij me over zijn dj-debuut.
“Mijn eerste gig was op een schoolfeest van mijn opleiding in Spanje. Die gig was een totale fiasco, haha. Mijn eerste betaalde optreden daarentegen was in een pub in de Spaanse provincie Aragón. Dat was pas een feest! Er kwam zelfs politie aan te pas.“
Bloednerveus
“Ik was pas zestien toen ik in die bar optrad en niet gewoon zenuwachtig, maar echt extreem nerveus. Hoewel ik daaraan toe wil voegen dat ik nog steeds plankenkoorts heb voorafgaand aan een optreden. Soms wat heviger dan andere keren, maar ik voel nog elke keer een gezonde spanning.”
Live
“Het publiek in Aragón bestond vooral uit clubbers en veel van mijn eigen vrienden. Dat maakte het er een stukje gemakkelijker op. We hadden de set goed voorbereid omdat het om een liveoptreden zou gaan.”
Supertroop
“Zoals ik vertelde, waren al mijn vrienden aanwezig om me te steunen. Mij ouders reisden eigenlijk sowieso altijd met me mee. Mijn vader fungeerde als chauffeur en hielp me om alle apparatuur op te stellen. Een vriend, die drummer is, had zijn hele familie meegebracht. We waren een supertroop! Als ik het me goed herinner, was zelfs mijn lerares Engels met haar partner van de partij om mijn debuut mee te maken, hahha.”
Vader
“Een mentor in de dance heb ik nooit gehad. Ik groeide op in een stad waar elektronische muziek non-existent was, dus de enige muzikale input die ik destijds kreeg, kwam via mijn vader. Vanuit dat oogpunt is mijn vader dus wel the closest thing to a mentor die ik ooit heb gehad.”
Pianoconcert
“Iedereen die belangrijk voor me is, was er dus bij die eerste gig bij. Dat was altijd al het geval. Toen ik op mijn vijfde mijn eerste pianoconcert gaf, was dat ook zo. Mijn ouders hebben van het begin af aan deel uitgemaakt van mijn carrière en zullen dat ook blijven doen.”
Romantiek
“Vroeg je nou of zich tussen al die vrienden nog een meisje bevond op wie ik indruk wilde maken? Oef! Moeten we het over meisjes hebben? Ik was vroeger het meest verlegen jongetje van de klas en dus een ramp in de romantiek. Laten we het daar maar op houden.”
Fiasco
“Dat eerste schoolevent was een fiasco omdat mijn publiek echt geen biet begreep van mijn muziek. We hebben wel enorm veel lol gehad. De eerste betaalde keer ontpopte zich wel tot een groot feest, gevuld met ALLES wat je je maar kunt voorstellen.”
Verdrietig
“Na die set op school had ik ietwat gemengde gevoelens met betrekking tot mijn technische skills. Enerzijds was ik blij dat ik voor de eerste keer voor een groot publiek stond. Happy dat ik helemaal in mijn eentje een show kon neerzetten met eigen muziek, helemaal door mij gecomponeerd. Aan de andere kant was ik ook verdrietig dat het publiek me niet begreep. Op dat moment realiseerde ik me dat ik nog een lange, zware weg in het verschiet had. Toch voelde ik me ook enorm voldaan.”
Stap
“En voldaan voel ik me nog steeds, elke keer als ik in op het podium stap. Bij het tweede optreden was ik achteraf overigens alleen maar blij, net zoals na de derde, de vierde… Omdat elke gig een stap verder in het leerproces is.”
“Uiteindelijk is het belangrijkste dat mijn ouders erbij waren en mee konden genieten van alles waar we samen voor hadden gevochten. Mijn moeder steunt me nog steeds op alle fronten. Helaas is mijn vader niet meer onder ons, hij is overleden, maar hij geniet zeker mee vanuit de plek waar zijn ziel zich bevindt. Ik weet het en ik voel het. Het leven gaat door.”
Meer Uner?
Dit artikel is oorspronkelijk op 6 augustus 2015 gepubliceerd op DJMag.nl.