This post is also available in: English (Engels)
In deze editie van de serie MY FIRST GIG de al lang meelopende dj Rob Boskamp. “Als je in die tijd in een discotheek draaide, was je niet ‘de dj’, maar gewoon onderdeel van het personeel.”
“Of ik een uit muzikaal gezin kom. Ehh… nee. Mijn vader werkte in de staalindustrie en mijn moeder was mannequin. Met muziek hield het dus meteen op.” (lacht) “Mijn vaders broer was in die tijd ‘s nachts barkeeper van een horecazaak op het Amsterdamse Leidseplein. Een van hun gezamenlijke vrienden was eigenaar van een discotheek op hetzelfde plein. Op een dag, toen ik veertien was, namen ze me mee naar die disco. Ik wist niet wat ik meemaakte! Die lichten, het geluid, de dj in booth, de dansende mensen, het voelde als een openbaring!”
Unicum
“Enkele maanden later mocht ik nog eens mee, dit keer naar discotheek Lucky Star, eveneens op het Leidseplein. Dit was de eerste club op het plein met een televisie in de etalage, waarop je buiten kon zien wat er op de dansvloer gebeurde. Dat was een unicum! Het moet rond 1975 zijn geweest. Toen die vriend, mijn oom en mijn vader me meenamen, bleek de dj van die avond ziek te zijn. Mijn vaders vriend zei meteen tegen de eigenaar: ‘Nou, ik heb hier de zoon van mijn maatje bij me. Hij is gek van muziek. Laat hem maar draaien’. Vanaf daar is het balletje pijlsnel gaan rollen.”
Bierkratjes tillen
“Als je in die tijd in een discotheek draaide, was je niet ‘de dj’, maar gewoon onderdeel van het personeel. Je kwam dus wat eerder dan je gig begon naar de zaak, tilde bierkratjes van boven naar beneden of andersom en perste sinaasappelen. Rond 21 uur ging je dan eens kijken of er al volk was en je aan de bak moest, je draaide tot 4 uur en hielp dan weer mee met kratjes sjouwen en de boel op orde brengen.”
Plaatje praatje
“Ook muzikaal gezien was alles anders. Het was het bekende ‘plaatje praatje’. Je had geen eigen platencollectie, je moest het doen met de collectie van de zaak. Een van de dj’s kreeg honderd gulden en mocht daar elke week platen van aanschaffen. Op een gegeven moment kreeg ik om de drie weken ook een meier om muziek te halen. De nadruk lag daarbij op soul en disco. Qua gear was het evenmin te vergelijken met vandaag de dag. Niet dat ik veel ervaring had; ik had nog nooit met een mixer gewerkt. In eerste instantie sloeg de paniek dan ook even goed toe, maar proefondervindelijk heb ik de apparatuur onder de knie gekregen. Je moet je voorstellen dat de aanwezige decks ouderwets op snaaraandrijving werkten en geen pitch hadden.”
Cool Cat mixtapes
“Intussen zat ik gewoon op de middelbare school en had ik ook nog een baan bij Cool Cat. Ik werkte in de winkel maar heb voor die keten tevens mixtapes gemaakt. Eerst voor één filiaal, later voor alle tachtig. Dat zal in 1976 zijn geweest. Ik heb tot 1985 naast het draaien eigenlijk altijd een baan in de kledingindustrie gehad. Die confectieachtergrond stamt natuurlijk van mijn moeder. Zo heb ik eveneens bij Lee Cooper en in een groothandel gewerkt. Ik stond echter ook als een gek te draaien. Toen het bij Lucky Star lekker liep, begonnen ook andere venues aan me te trekken.”
WAPS Radio
“Na mijn ontslag bij de confectieboer kwam ik in contact met de uitkerende instanties. Zij zeiden dat ik voor mezelf mocht beginnen of eventueel met behoud van uitkering voor een radiostation aan de slag kon. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en ik belandde al snel bij WAPS, de eerste radiozender in Nederland voor jongeren met een officiële licentie. Dit betekende voor mij de omslag naar house. Op de zender werd immers allround dance gedraaid en we hadden nogal wat uurtjes te vullen. Naast de zender was er ook WAPS Magazine, dat ik bestierde. Ik was er dus full on mee bezig. Bovendien draaide ik bij venues zoals bijvoorbeeld Bar Dancing La Bouteille, de Bistrotheque en Cup Final in Amsterdam.”
Amsterdam Music Convention
“Een jaartje of zo later ben ik bij platenzaak Attalos aan de slag gegaan. Vandaar belandde ik bij platenmaatschappij IMC/DMC (Disco Mix Club). DMC maakte exclusieve remixen op vinyl, die je alleen kon kopen als je er lid van was. Daarnaast organiseerden ze mixkampioenschappen over de hele wereld en vervolgens heb ik samen met Alex van Oostrom nog de DMC – DJ Music Convention – georganiseerd. Dit was de uiteindelijke voorloper van wat enkele jaren later het Amsterdam Dance Event werd. Zo bouw je wel een reputatie op, dus aan gigs geen gebrek. ‘Als je in de distributie zit, moet je er wel verstand van hebben’, was de heersende moraal. In de spaarzame uren die overbleven, draaide ik gemiddeld zes, zeven, acht keer per week.”
Bloemenkas
“Ergens rond 1987 zal mijn eerste house-gig zijn geweest. In aanloop naar dit interview heb ik nog met een vriend gebeld die erbij is geweest. We denken dat het in een bloemenkas in Aalsmeer was, voor een man of vierhonderd. Het was een van de vele magische locaties die je in die tijd tegenkwam, ook als je broodnuchter was. Ja inderdaad, drugs heb ik nooit aangeraakt. Ik lust heus een lekkere borrel, maar nooit voor ik draai. Anders kan ik niet goed bij de les blijven. Voor sommige mensen werkt het wel, maar voor mij dus niet. Ik vind draaien best een eenzaam bestaan. Je staat in je eentje in de booth en iedereen ervoor staat lekker uit z’n bol te gaan. Je mist toch een stukje van die intense beleving.”
Stroboscopen en rookmachines
“In die tijd draaide ik sowieso bizar veel en op de meest uiteenlopende locaties. De ene keer was het groove, de andere keer hiphop en ik herinner me heel goed een keer in de Prinsenhof in Zaandam met Erick E, waar we een topmelange hadden van de beste uptempo disco en andere platen in combinatie met house. Maar je kon ook zo in een boerenstal staan, omringd door stroboscopen en rookmachines. Of op het strand voor zevenduizend man. Toen de house eenmaal doorbrak ging het immers sprongsgewijs vooruit met aantallen bezoekers van (illegale) feestjes.”
Buitenland
“Nee, ik ben inderdaad niet doorgestoomd naar het buitenland. Dat wilde ik pertinent niet. Ik zag er de noodzaak ook niet van in. Soms werd ik wel eens gevraagd: ‘Dan vlieg je op vrijdagavond hierheen en op maandag weer terug’. Ik antwoordde dan steevast: ‘Joh, prima, maar dat zijn drie dagen, dus wil ik ook drie dagen betaald krijgen, want ik heb genoeg gigs hier die ik anders misloop’. Als ik dan het gewenste bedrag noemde, haakten ze altijd af.” (lacht)
Platenmaatschappij
“Ik verdiende in die tijd echt bakken met geld met het draaien in Nederland. Toen ik in 1993 mijn vrouw leerde kennen, had ik al helemaal geen behoefte meer om naar het buitenland te gaan. Inmiddels run ik samen met mijn vrouw onze platenmaatschappij en het boekingskantoor en dat gaat gelukkig prima. Sinds 1988 produceer ik ook volop house, want dat is makkelijker dan andere genres.” (lacht)
Taaislijmziekte
“Tussen die duizenden gigs zit er trouwens wel eentje die grote indruk op me heeft gemaakt. Ik was door een stichting gevraagd om in club Woodstock in Bloemendaal voor tieners van circa 14 tot 23 jaar met taaislijmziekte te draaien. Ik stond op een gegeven met een stuk of zeven tieners naast me op het podium toen iemand in mijn oor fluisterde: ‘Je moet er toch niet aan denken dat deze kinderen misschien het einde van dit jaar niet halen’. Poeh, die kwam wel binnen. Je zet dan nog een extra tandje bij. Muziek is immers emotie. Toen ik die kids zag dansen en in extase geraken, greep me dat enorm aan. Het was een raar maar bijzonder moment.”
Platenkeuze
“Of ik nog tips voor upcoming dj’s heb? Ja. Na ruim veertig jaar draaien, heb ik wel geleerd dat het technische deel niet altijd het belangrijkst is. Het draait om je platenkeuze. Zorg dat je uitgelezen sets neerzet met een outstanding platenkeuze.”
“Tot de komst van corona draaide ik nog steeds van donderdag tot en met zondag. De overige twee dagen waren voor alles wat thuis bleef liggen. Op 15 maart 2020 was mijn laatste gig. Daarna heb ik eerst een maand lopen flierefluiten. Natuurlijk heb ik intussen nog wel mijn maandelijkse programma op SLAM FM. Ik verveel me echter geen seconde. Helaas ben ik onlangs zelf door corona geveld geweest en heb daar wel even van moeten herstellen. Soms kan de vermoeidheid me nog steeds overvallen, maar gelukkig zijn mijn vrouw en ik na al die jaren een dusdanig goed geolied team dat zij ervoor zorgt dat ons bedrijf gewoon doorloopt.”
Dit interview met Rob Boskamp is oorspronkelijk in november 2020 gepubliceerd op This Is Our House.
Wie is Rob Boskamp?
DJ Rob Boskamp is waarschijnlijk een van de bekendste namen in de Nederlandse dj-geschiedenis. Hij heeft op elk groot festival en in elke club in Nederland gedraaid en is ook een vaste gast in clubs op Curaçao en Bonaire.
Zijn stijl varieert van soulful, latin en groovy house tot de meer energieke Dutch-style beats. Met zijn uplifting real- en tech-house sounds zorgt hij keer op keer voor die ultieme ‘hands in the air’-momenten zodra hij achter de decks staat.
Rob Boskamp staat ook bekend om zijn geweldige disco-, dance- en house-classics sets (70s, 80s, 90s, 00s) en zijn extreem energieke eclectische sets, waarin hij moeiteloos schakelt tussen house, urban, pop, Top 40, dance-classics en salsa. Sinds 2016 heeft hij ook videoclips geïntegreerd in zijn sets, wat de ervaring nóg spectaculairder maakt.
Met zijn jarenlange ervaring is Rob Boskamp een wandelende muziekencyclopedie en weet hij precies wat goede muziek is. Zijn sets met soul, funk, lounge en jazzy tracks, gecombineerd met relaxte loungy house, zijn een genot voor het oor.
Rob Boskamp staat bekend om zijn lange sets (3 tot 6 uur en langer), maar kan ook moeiteloos een knallende 2-uurs set neerzetten. Zijn unieke vermogen om zich aan te passen aan elk publiek maakt hem een klasse apart.
Hij heeft vaste residenties in clubs zoals Soho (Amsterdam), Players (Amsterdam), Panama (Amsterdam), Café Lely (Amsterdam), Porto (Loosdrecht), Three Sisters (Amsterdam) en Queen’s Head (Amsterdam). Daarnaast is hij de resident-dj van succesvolle partyconcepten zoals ‘Legendary’, ‘The Play-Ground’, ‘Latino Grooves’, ‘Supertramp’, ‘LatinXperience’, ‘Nasty 90’s & Super 00’s’, ‘Hippie’ en ‘S.M.A.S.H’ (Soulful Music And Sexy House).
Ook is hij eigenaar van labels als Instant Groove Records, Big Boss Records, Urban Sound of Amsterdam, het queer label RGLRS Rcrds en S.M.A.S.H Records. Als producer is Rob Boskamp bekend van zijn bootleg-hit ‘Get Your Ass Up‘ en zijn singles ‘In The Evening‘, ‘It’s All In The Mind’ en ‘Position‘, die allemaal in de Nederlandse hitlijsten stonden. Hij heeft remixes gemaakt voor artiesten als Snoop Dogg, Nick Corline, Kadoc, Da Hool, T-Spoon, Moony, Chaka Khan en Diana Ross.
Meer Rob Boskamp?
Meer First Gigs? Klik hier!