This post is also available in: English (Engels)
Pat Baker en ik hebben een kleine inside joke waarbij ik altijd zeg dat ik het was die hem op de Dancefair in Utrecht heeft ontdekt. Onzin natuurlijk, want Pat loopt professioneel al een hele poos mee. We ontmoetten elkaar echter op Dancefair 2016, omdat hij aan me trok met zijn uplifting happy techhouse sound. Sindsdien hebben we elkaar talloze keren gezien en natuurlijk heeft hij me het verhaal van zijn eerste grote gig verteld. "Toen bespeurde ik wel enige kriebels in mijn buik.”
“Op mijn tiende kwam ik voor het eerst in aanraking met mixen. Het ging om twee discoplaten want we hebben het hier over 1980. Via een oom die de film Saturday Night Fever net iets te vaak had gezien, stond ik al vrij snel met “Brick House“van The Commodores op de ene SL1200 en “Fantastic Voyage“van Lakeside op de ander te oefenen.”
Pitch fader
“Bij dat oefenen, werkte ik vooral met de handige schuif rechts op de platenspeler, haha. Niet veel later kwam ik erachter dat het ding bekend stond als de pitch fader. Na uren oefenen, twee glazen limonade en verplicht eten, bleef ik het volgens mijn ouders maar over één ding hebben, dat ene moment waarop het me lukte om die twee totaal in snelheid uiteenlopende platen eindelijk synchroon te laten lopen. Het werd een lange nacht…” (lacht)
Kinderdisco
“Elke dj zal het herkennen: dat moment dat het mixvirus je te pakken heeft en je niet meer met rust laat! Ik begon met een wekelijkse draaiplek op de (kinder) discomiddag in het clubhuis, die mij zonder enige vorm van spanning af ging. In die tijd was je immers uniek als dj. Bovendien kende ik de bezoekers heel goed.”
Geografische afstand
“Al snel wilde ik vaker dan die ene middag muziek mixen. Vanwege de grote geografische afstand tot de eerder genoemde oom zat er niks anders op dan eigen spullen aan te schaffen. Omdat ik in die tijd in Den Helder woonde en deze stad door bloembollenboeren werd omringd, was ik na lange tijd werken en wat sponsoring de trotse eigenaar van mijn eigen set SL1200’s.”
Vibe
“Hierna volgden vele lokale feestjes en uiteindelijk kwamen er ook aanvragen van buiten de stad. Dit voelde als een heel ander verhaal: ik kende de mensen (lees: de vibe) niet, wat het spannender maakte om daar dezelfde muziek te gaan draaien. Gelukkig ben ik altijd goed ontvangen wat de motivatie om te blijven draaien alleen maar groter maakte.”
Alles veranderende track
“In de periode tussen 1983 en 1998 is er veel gebeurd op het gebied van de dance. Zo was er eerst de funky groove van onder anderen Earth Wind & Fire, Shannon en D-Train en toen kwam daar toch ineens die ene houseplaat vanuit het niets naar Europa. Díe housetrack die voor mij de omslag betekende van een relatief lage bpm naar de wat meer uptempo housesound. Die voor mij alles veranderende track was Love Can’t Turn Around van de voor mij destijds onbekende producer uit Chicago, Jesse Saunders (Farley Jackmaster Funk). Toen ik deze sound eenmaal had gehoord, was ik verkocht en voelde ik me verplicht om de grote stad op te zoeken om meer van dit type platen te kopen.”
RoXY
“Tijdens deze inkooptochtjes in Amsterdam zag ik op diversen plekken flyers hangen van de, voor mij ook nog onbekende club RoXY. Viavia hoorde ik over de clubavonden en niet lang daarna was een bezoek aan de RoXY een feit. Wat een openbaring! Degenen die het hebben meegemaakt, weten precies waar ik het over heb. Die energie met de daarbij behorende house sound gaven een enorme drive om door te gaan met dat wat ik al jaren deed: mensen vermaken op muziek die ik had uitgekozen!”
VPRO
“Omdat internet nog niet bestond en de media nauwelijks aandacht besteedden aan party reports, vulde de VPRO met het programma Onrust die leemte door geregeld verslag te doen van de underground scene in voornamelijk Amsterdam en Rotterdam. Dj’s Eddy De Clercq en Joost van Bellen wisten velen met mij in die tijd te boeien met hun verhalen en beelden.”
Stromingen
“In de jaren na het ontdekken van de housemuziek kon het meegroeien in de techniek niet achterblijven. Van de eerste cd-spelers voor dj’s tot aan een kleine midi-set-up in de microstudio, ze moesten er komen! In de loop der tijd kwam ik via mijn werk veel in grote steden in het buitenland. Op die manier kon ik diverse stromingen volgen. Zo was Singapore in die tijd een stad die qua sound wel wat achterliep op Europa en was New York juist weer enorm vooruitstrevend.”
Carl Cox
“Wat mooi was al die jaren, is dat de Nederlanders en Engelsen veel experimentele muziek hebben gemaakt. Zij waren echte pioniers op het gebied van dancemuziek. Omdat mijn eigen muziekgeschiedenis uit de disco- en funkperiode stamt, ben ik altijd op zoek naar platen met die, voor mij, zo belangrijke groove. Carl Cox is wat dat betreft een voorbeeld voor mij. Zijn sets neigen naar techno en techhouse/house waarbij de groove voorop staat.”
2012: het telefoontje
“In februari 2012 werd ik gebeld door de organisator van het grote Dancesquare podium dat tijdens Bevrijdingsdag in Wageningen stond. Dit gebeurde naar aanleiding van een eerdere gig in 2011 die ik voor dezelfde organisator had gedaan. Ik zal het telefoongesprek niet snel vergeten. Ik zat net in de auto vanuit mijn werk terug naar huis, toen ik de woorden ‘groot podium tijdens 5 mei viering’ hoorde. Snel zette ik de auto aan de kant, zodat ik me kon concentreren op het gesprek. De opdracht klonk eenvoudig: ik diende een set van negentig minuten te draaien. Later bleek echter dat het handelde om een van de grootste podia, nationaal gezien, die dag, met een aantal geschatte bezoekers dat de tienduizend oversteeg. Toen bespeurde ik wel enige kriebels in mijn buik.”
Bevrijdingsfestival
“Bevrijdingsdag zelf begon met regen. De temperatuur was evenmin om over naar huis te schrijven, balen! Gelukkig zou het later die dag opklaren en ik hoefde zelf pas laat op de avond acte de présence te geven. Vanuit het huis van mijn ouders is het maar een klein stukje rijden naar Wageningen. Toen ik arriveerde, was ik erg onder de indruk van wat ik zag en vooral wat ik voelde. Maar liefst tien grote subwoofers stonden onder het podium. Je voelde de vloer als het ware bewegen. Dat beloofde wat!”
Lucien Foort
“Wat een sfeer hing er! Genoeg mensen stonden te dansen, al dan niet met paraplu. Ik had er zin in! Zoals gebruikelijk was er nagedacht over het verloop van de dj-programmering, beginnend met deephouse en groovy tunes die toewerkten naar afsluiter Marco V met zijn opzwepende progressive sound. Ik mocht na Lucien Foort aan de bak en stond als op één na laatste geprogrammeerd. Dat betekende een volle bak met techno.”
MC Pryme
“Ik was pas om 21 uur aan de beurt. Eerder al wierp ik een korte blik vanuit de dj-booth op de menigte. Er was plaats voor vijftienduizend man en rond 18 uur stond het al voor meer dan de helft vol. Door de toenemende spanning kreeg ik geen hap meer door mijn keel. Rond 20:30 uur ging ik aan de slag. Achter de dj-booth stond, uit het zicht van het publiek, een tweede opstelling van apparatuur zodat ik mezelf kon voorbereiden. Even geinen met MC Pryme en voor de derde keer naar het toilet en eindelijk was het 20:55 uur. Dj-gear aan – check! Muziek- check! Flesje water- check! Nog een keer naar het toilet?” (laughs)
White stripes
“Het tijdstip van mijn set was het beste van de dag, met een blauwe lucht die langzaam overging in de nacht, een lasershow en een geschat publiek van veertienduizend mensen, variërend in leeftijd van zestien tot vijftig. De uiteenlopende leeftijden maakte het lastig in te schatten hoe men zou reageren op een zware sound. Ik maakte de sprong in het diepe en ging ervoor! Gelukkig had iedereen het, voor zover ik dat kon zien, prima naar de zin. In de hoop het publiek mee te krijgen, nam ik een risico door een plaat in te mixen die haast iedereen wel kende, namelijk Seven Nation Army van The White Stripes. Ik zette die bekende bassline in een loop en mixte ‘m langzaam in op een Carl Cox-plaat. Voorts wachtte ik af hoe het publiek zou reageren. In een mum van tijd stond iedereen mee te zingen en waren alle Duitsers ‘h@mo’.”
Marco V
“Voor ik er erg in had, zag ik Marco V al achter mij langs lopen om zich voor te bereiden. Na een mooie afkondiging en een enthousiast publiek waren de negentig minuten voorbij. Telkens als ik de opnames terugzie op YouTube denk ik met veel plezier terug aan die set.”
“Na dat grote optreden in Wageningen namen de boekingen toe. Voor buitenlandse gigs maar ook voor festivals als Magneet festival, Dance Festival Breda en het Sundaypeople Festival en stond ik op line-ups met Lucien Foort, Roog, Michel de Hey, Dave the Drummer en Bart Skils.”
Dit interview met Pat Baker is oorspronkelijk op donderdag 24 maart 2016 gepubliceerd op DJMag.nl.
Wie is Pat Baker?
De gerespecteerde en ervaren dj & producer Pat Baker werd in 1971 geboren. Hij begon op de jonge leeftijd van dertien met dj-n. In zijn jeugd mixte hij al muziek van Giorgio Moroder, Bobby O. & Patrick Cowley in zijn slaapkamer. Pat Baker begon met het mixen van platen op zijn Technics SL 1200, meestal op plaatselijke schoolfeesten en jeugdclubs.
Toen Pat Baker een van de eerste houseplaten hoorde, ‘Love Can Turn Around’ van Farley Jackmaster Funk, werd hij geïnspireerd door de geluiden van Chicago, de opzwepende baselines en kicks.
Pat Baker staat bekend om zijn enthousiasme voor de kunst van het dj-en en zijn powersets. Hij had vele nationale en internationale optredens, bijvoorbeeld in de Cameraclub Wenen, Oostenrijk en HYATT Masqat in Oman. Pat Baker draaide op Nederlandse festivals als Dreamvillage, Magneet en zelfs tweemaal het Bevrijdingsfestival Wageningen voor 14.000 man! Door de jaren heen wordt hij gezien als een echte veteraan in de Nederlandse dj-scene.
Naast dj-en is hij een succesvol producer. Met zijn release “Innercity” uit 2016 bereikte Pat Baker de Beatport-hitlijsten. Sinds april 2017 is Pat Baker producer & dj bij muzieklabel Streamingmusic / First Impression.
