This post is also available in: English (Engels)
Toen we elkaar tijdens ADE 2019 ontmoetten, raakten we nauwelijks uitgepraat. Wat een feest der herkenning! Bijna een jaar later, in 2020, volgde het interview omtrent zijn debuut. Deze week in de serie MY FIRST GIG: de Duitse Oliver Böll ook bekend als Ruhrkraft. “Het voelde veilig.”
“Zolang ik me herinner, ben ik met muziek bezig. Vanaf mijn zeventiende ging ik helemaal los. De meeste van mijn vrienden hadden thuis dj-gear staan, dus vinyl was me niet vreemd. Ik draaide zelf niet maar ging wel volop mee naar feesten. Naar een event als Mayday bijvoorbeeld, in een tijd waarin indoor events nog nieuw waren. Het werd door tienduizend mensen bezocht.”
Neus in de boter
“Ik was ook altijd met allerlei muziekprogramma’s aan het klooien en zelf muziek aan het maken. Dit nam een vlucht na een geweldige vakantie op Ibiza in 2011. Ik was allang een liefhebber van Paul Kalkbrenner dus die wilde ik heel graag zien. Ik viel met mijn neus in de boter. Op de avond van onze aankomstdag draaide hij in Amnesia. Te gek! Ik hou van zijn aanpak, zijn melodieuze stijl met de stevige kick en bass. Later zagen we ook Carl Cox in Space. Wát een gave club! We waren die avond behoorlijk leip en hebben het op vele manieren gezellig, maar ik heb uiteindelijk slechts een uur van de set bewust meegemaakt.” (lacht) “Ik was sowieso direct verliefd op Ibiza. Het hele eiland voelde als één ongoing festival aan. Overal werd gedanst, op het strand werd de liefde bedreven, ik was verkocht! We gingen elke nacht stappen tot zes, zeven uur ’s ochtends en pas slapen als de zon opkwam.”
Tutorials
“Na die vakantie was het hek voor mij van de dam. Ik wilde alleen nog maar muziek maken! Ik kocht dus eigen gear en ben direct van vinyl op digitaal opgestapt. Op de lange termijn wilde ik zelf echter ook draaien. Ik vind dat als ik muziek maak, ik er zelf tevens verantwoordelijk voor ben dat deze goed wordt gepresenteerd. Zowel draaien als produceren heb ik mezelf aangeleerd. Ik heb dj-cursussen gedaan en in zekere zin was YouTube met z’n vele tutorials een mentor.”
Bridgeclub
“Zo belandde ik ook bij die eerste gig. Ik bezocht geregeld illegale feesten onder een snelwegviaduct bij Schwerte, in de omgeving van Dortmund. Daar leerde ik de organisator, Reinisch, kennen. Samen vatten we het idee op om deze feesten legaal in een club te organiseren. Dit deden we onder de naam Bridgeclub. Het logo was het toegangsbord van een snelweg. We pakten het meteen goed aan, met flyers, visuals, dj-intro’s, enzovoort. De club Rattenloch waar het zou gaan gebeuren, kon zo’n tweehonderd mensen bevatten. Die eerste avond waren er 170 en dat aantal liep vervolgens op. In totaal hebben we vijf edities gedaan.”
Louter eigen muziek
“Op de tweede editie heb ik zelf gedraaid. Ik had er echt zin in! Onder het publiek bevonden zich zeker veertig vrienden. Het voelde veilig. Ik trok al jaren met hen op en kende dus hun smaak. Daarom was ik totaal niet zenuwachtig. Ik wist immers dat ik precies ging draaien wat ze wilden horen. Tijdens de derde editie heb ik overigens voor het eerst een set met louter eigen muziek gedraaid. Phielexx, de producer met wie ik toen samenwerkte, stond toen naast me in de booth.”
Harmonieuze mixen
“Ik had mijn set voor dat eerste optreden flink thuis geoefend. Ik ben een Duitser, wij zijn goed in het organiseren.” (lacht) “Ik heb altijd mijn zaakjes op orde. Daar voel ik me prettig bij. Natuurlijk heb ik later in mijn carrière wel leren variëren en improviseren. Ik houd van harmonieuze mixen. Inmiddels maak ik voor een optreden meestal minisetjes van twee of drie tracks binnen dezelfde sfeer: deephouse of progressive of melodieuze house. Ik ben nogal breed georiënteerd. Die setjes kan ik met elkaar combineren, zodat er een soort nieuwe track ontstaat. Bij die eerste gig heb ik overigens toch nog een foutje gemaakt. Ik vergat één keer om de kick na de drop in te draaien. Soms zijn fouten echter het leukst. Je leert ervan. Bovendien blijft het op die manier spannend. Als je een foutje maakt, ga je improviseren.”
Intuïtie
“Ik weet nog precies wat mijn eerste track was: ‘Deeper Love‘ van Adriatique. Dat was de perfecte plaat voor het moment. Het is een mooie openingstrack die direct mijn stijl definieert. De track vat samen waar ik voor sta: groovy en melodieus. Mocht ik de titel niet meer hebben geweten, had ik ‘m trouwens zo even op kunnen zoeken. Dat vind ik het mooie van digitaal werken: ik draag eigenlijk altijd mijn hele dj-verleden met me mee.” (lacht) Tegenwoordig ben ik overigens evenmin vies van improviseren. Je drijft immers op je intuïtie. Ik voel gewoon wat wel en niet past en kan.”
Supertrotse ouders
“Mijn ouders zijn helaas nog nooit bij een van mijn optredens aanwezig geweest. Toen ik op mijn zeventiende losging, klaagden ze wel eens over de harde muziek op mijn kamer en de stevige beat, maar ze hebben gelukkig altijd vertrouwen in me gehad en gehouden. Nu ze zien dat ik echt iets van de muziek maak, zijn ze supertrots. Bovendien vinden ze mijn melodieuzere en wat toegankelijker producties echt mooi.”
Sfeer opsnuiven
“Ik ben er groot voorstander van dat elke clubavond een rode lijn heeft. Dat de dj’s poolshoogte nemen van elkaars set: waar de één mee eindigt, waar de ander mee wil beginnen. Dat artiesten rekening met elkaar houden. Ik ben zelf meestal al een uurtje of twee voor mijn set aanwezig om even met de organisatie te babbelen, met de dj voor me te overleggen, een drankje aan de bar te doen en alvast een beetje de sfeer op te snuiven.”
Volg je passie
“Een tip die ik upcoming producers en dj’s wil meegeven, is: volg je passie en doe alleen wat je hart je ingeeft. Je moet het voelen, het vlammetje, het vuurtje. Producers moeten opletten met te perfectionistisch zijn. Dan krijg je namelijk niets af.”
“Sinds 2008 woon ik in Groningen en geef ik samen met Roger Lutter a.k.a. Lesley More eigen feesten. Hij heeft me in de Groningse dance scene geïntroduceerd en ik mocht inmiddels vijf keer op zijn open platform event DJFriday draaien. We hebben samen verschillende andere events opgezet, zoals Vivacity en Before the After. Ik ben bezig daarnaast bezig met mijn eigen label KORECRAFT en een rebranding. In de toekomst ga ik verder onder mijn eigen naam Oliver Böll. Afhankelijk van de ontwikkeling van de huidige omstandigheden start ik vanaf eind dit jaar weer met eigen feestjes. Op dit moment heb ik teven vijf nieuwe releases klaar die in de aankomende maanden uit gaan komen.”
Dit interview met Oliver Böll is oorspronkelijk in september 2020 gepubliceerd op This Is Our House.
Wie is Oliver Böll?
Oliver Böll, ook wel bekend als Ruhrkraft, is een producer van elektronische muziek, geboren in 1981. Hij groeide op in Dortmund, dat deel uitmaakt van de metropoolregio Ruhrgebied in Duitsland. Oliver Böll kwam in 1994 voor het eerst in aanraking met gesynthetiseerde geluiden door Marusha’s ‘Raveland‘ LP en sindsdien is hij een fervent liefhebber van rave. Door toevallig radio-uitzendingen zoals Partyservice op 1Live en de Steve Mason Experience op BFBS te ontdekken, vond Oliver Böll eindeloze mogelijkheden om zijn nieuw ontdekte passie voor elektronische muziek te voeden. Zijn toewijding nam nog verder toe toen zijn rave-schoenen voor het eerst de dansvloeren van clubs zoals de Warehouse, Fusion, Soundgarden, Cosmic Club, Butan en Tribehouse raakten.
Oliver Böll hield gewoon van de ritmische en impulsieve geluiden die je laten bewegen en glimlachen, omringd door honderden mensen die hetzelfde voelen. In de jaren die volgden, danste hij op de beats van artiesten als Taucher, Sven Väth, Tomcraft, Pascal FEOS, Westbam, Talla 2XLC, Monica Kruse, Tillmann Uhrmacher, Paul van Dyk en vele anderen. Later ontdekte Oliver Böll de wereld van drum and bass, waarbij hij een voorliefde ontwikkelde voor de meer vloeibare en atmosferische versies daarvan. Bij nabijgelegen evenementen zoals Mayday, Nature One en de Loveparade werd zijn muzikale ervaring op internationaal niveau verbreed. Dit alles leidde tot zijn eerste pogingen achter de draaitafels en het besef dat het mixen van muziek voor hem niet genoeg was. Oliver Böll wilde een eigen stijl creëren, samengesteld uit de geluiden die hij door de jaren heen had leren waarderen.
Rond zijn 17e verjaardag begon Oliver Böll met Propellerhead’s Rebirth, gevolgd door Reason, Cubase en Ableton Live. Na een paar onderbrekingen is hij nu continu aan het produceren. Omdat Oliver Böll nooit hield van stereotiep denken, vindt hij het moeilijk om zijn stijl in woorden te vatten. Sommigen noemen het pressure chill, anderen chill jazz, en weer anderen zeggen dat het gewoon een beetje ‘kraftwerky’ is.
Meer Oliver Böll?
Meer First Gigs? Check ze hier!
