This post is also available in: English (Engels)
Deze editie in de rubriek MY FIRST GIG de Italiaanse Mattia Marotta a.k.a. DJ/producer Nihil Young. Zijn eerste gig verliep niet helemaal zoals hij het had gepland, mede door zijn eigen toedoen. “Het werd een ramp.”
“Tijdens mijn eerste gig was ik een jaar of 20, 21. Ik moest draaien in het Duitse Düsseldorf. Het was mijn eerste buitenlandse optreden als headliner. Ik kan meteen al zeggen dat ik het beter had kunnen doen als ik niet zoveel versnaperingen tot me had genomen.” (lacht)
Happy Duitse ravers
“Het feest zelf was een harde TEK-rave. De venue stond vol met happy Duitse ravers. Ik had niets voorbereid, dat doe ik nooit. Ik volg gewoon de vibe. In dit geval werd dat een ramp. Een mentor heb ik nooit gehad, behalve misschien John Acquaviva, met wie ik twee dagen in de studio heb doorgebracht. That’s it.”
Vuurdoop
“Hoe het zich allemaal afspeelde? Nou, ik nam een vlucht van Bologna, waar ik destijds woonde, naar Düsseldorf. Zodra ik was geland, net na lunchtijd, ontmoette ik de promotor en zijn chauffeur, een gigantische kale, lachende en gespierde Duitse raver. Een echt hardcore type. Zodra we in de parkeerplaats van het vliegveld waren trok de man een glimmend ding uit zijn overhemdzak. Dit bleek een metalen houder voor drugs te zijn. Het ding was met speed gevuld. Ik had nog nooit speed gehad dus, als ik erop terugkijk, ben ik natuurlijk ongelooflijk stom geweest. Ik was alleen gewend om een beetje te drinken tijdens gigs, dit was mijn vuurdoop met betrekking tot drugs. Omdat ik nerveus was en me wilde aanpassen, zei ik: ‘Oké, waarom niet?’. Vervolgens snoven we door tot na de show. Ik was volslagen in de war.”
Wazig
“Eerst belandde ik in het appartement van de promotor. De chauffeur was er ook weer bij. We hingen er een paar uur rond, luisterden naar muziek en kletsten een beetje. Het spreekt voor zich dat het allemaal een beetje wazig was. Toen het tijd werd voor het diner had ik niet echt trek, dus zei ik dat ik tevreden was met iets kleins om te eten. Onderweg naar de club stopten we vervolgens bij de Mac, waar ik een kleine burger bestelde.”
Twee flessen Jäger
“Eenmaal bij de club aangekomen, bleek iedereen supervriendelijk. Niemand maakte zich enige zorgen. Een van mijn vrienden, John Lagora, was de openings-dj van de avond. Hij draaide direct voor mij. Hoe dan ook, alsof al die speed nog niet genoeg was, bracht de promotor drank. Niet zomaar drank, nee, het waren twee flessen Jäger. Ik had het gevoel dat ik de controle kwijtraakte en zette het op een drinken. Tegen de tijd dat ik moest draaien, zat er een hele fles in, die ik in mijn eentje had weggetikt. Geen goed idee.” (lacht)
Gewend aan vinyl
“Ik was gewend om met Traktor en timecode vinyl te draaien. Gedurende mijn reis ging het echter al mis. Ik denk dat mijn laptop defect was, maar gelukkig had ik altijd usb’s bij me. Ik hield helemaal niet van CDJ’s omdat ik oorspronkelijk gewend was om met vinyl te draaien en niet bekend was met de Pioneer-modellen van die tijd. Toen ik echter aan de beurt was, stonden er, je raadt het al, CDJ’s voor mijn neus en ik was totaal vergeten hoe de knoppen precies werkten. Slik.”
Supercoole ravers
“Ik had natuurlijk wel een fijne selectie muziek bij me, met zowel tracks van mezelf als van anderen. Het zou wat dat betreft een prima set zijn geworden – mits ik niet zo van de wereld was geweest. Helaas, zodra ik begon te draaien en een nieuwe track wilde inmixen, bleek dat ik dat niet meer kon. Ik brak er mijn hoofd over hoe ik dit kon fixen. Elke kleine handbeweging veroorzaakte een voorwaartse sprong van een paar seconden in de track. Op een gegeven moment kon ik wel huilen, maar de ravers waren supercool en net zo aan het freaken als ikzelf. Ze kwamen rond de booth staan en gilden naar me en steunden me zoveel ze konden. Dit hielp me om door te gaan en niet het bijltje erbij neer te gooien.”
Demonische rode ogen
“De enige die niet blij was met wat er gebeurde, was natuurlijk de promotor. Hij keek naar me met demonische rode ogen en kwam af en toe naar me toe, terwijl hij dingen zei als: ‘Je bent waardeloos en een idioot. Ik ga je nooit meer boeken’. Ik was zelf inmiddels ook behoorlijk pissed, maar ik begreep hem wel en probeerde cool te blijven. Hij drong erop aan dat ik B2B zou gaan draaien, zodat mijn incompetentie qua mixen niet zo op zou vallen. Uiteindelijk stemde ik ermee in om een paar tracks met hem samen te draaien, maar zelfs toen bleef hij gemeen. Het enige goede is dat ik na een poosje eindelijk doorhad hoe de draaischijf werkte, waarna mijn draaien beter ging.”
Medelijden
“Anyway, toen mijn set was afgelopen, liep ik weg uit de booth. De promotor zei: ‘Oké, eindelijk, jij enorme sukkel’. Ik sputterde tegen: ‘Hey man, wat denk jij dat er zou gebeuren na zo’n dag als deze? Ik had dat spul nog nooit gebruikt maar jij drong aan’. Hoe dan ook, ik liep naar mijn vriend John Lagora, en vertelde mijn verhaal. Hij was ontzet en had medelijden met me. Het voelde allemaal nogal ongemakkelijk. Daarna nam hij me mee naar het appartement waar hij met samen zijn vrouw woonde. Ze waren superlief en stopten me in bed.”
Beschaamd
“De dag erna was het ergst. Ik begon te huilen als een baby. Ik herhaalde de hele tijd: ‘Ik weet niet wat er misging. Ik kan echt wel mixen. Ik had nog nooit eerder drugs gebruikt’. Ik voelde me vreselijk beschaamd. Ook riep ik dingen als: ‘Ik draai die motherfucker de nek om. Hij kan juist van míj leren hoe hij moet draaien’.” Als ik bedenk dat mensen me zo hebben gezien en dat ze er zo cool over waren. Awkward en triest.”
Beatport Top 10
“Wat heb ik dus geleerd voor de volgende keer? In ieder geval om nooit meer drugs te doen voorafgaand aan een optreden. Oké, misschien een beetje maar nothing too crazy. Gelukkig vielen een hoop zaken op hun plaats na die vreselijke ervaring. Het spreekt voor zich dat ik nooit meer contact met die promotor heb gehad. Muzikaal gezien, ging alles echter met sprongen vooruit. Ik heb tracks in de Beatport Top 10 gehad en mijn vinyl releases waren geregeld zelfs uitverkocht. Daarnaast heb ik muziek gemaakt met en remixen gedaan voor sommige helden.”
Twee aliassen
“Helaas ging het leven niet van een leien dakje. Na een aantal succesvolle jaren kreeg ik met gezondheidsproblemen te maken. Ik moest zelfs een poos stoppen met draaien. Vandaag de dag kamp ik nog steeds hiermee en het is niet gemakkelijk. Toen het wat minder ging, besloot ik rust te nemen en muziek voor anderen te gaan produceren. Ik creëerde twee aliassen, Less Hate en 7th Star, en sommige tracks zijn uitgekomen op goede labels als Gem en Toolroom. Recentelijk ben ik weer vol aan de bak. Ik heb onlangs een paar ep’s en remixes uitgebracht. Ik heb niets te klagen.”
“Mijn eerste gig was nogal een verhaal en ik wil jullie niet doorzagen met mijn problemen. Toch wil ik nog even vermelden dat ik enkele donkere tijden heb doorgemaakt, met lichamelijke en mentale mishandeling. Mijn muziek werd gestolen, delen van mijn carrière zijn gestolen, ik ging jarenlang op en neer. Tegenwoordig voel ik me gelukkig en compleet, op mijn gezondheidsissues na. Ik ga relaxed door het leven en ik maak alleen nog maar muziek als ik me geïnspireerd voel. Ik ben hard aan het werk voor mijn label Frequenza en ik kijk uit naar enkele fijne projecten die in het verschiet liggen.”
Dit interview met Nihil Young is oorspronkelijk gepubliceerd op This Is Our House in december 2019.
Wie is Nihil Young?
Nihil Young blijft nieuwe trends zetten in minimal en tech-house muziek. Hij begon zijn carrière met een knal, met een reeks geprezen releases bij labels als Atlantic, Armada, 1605 en Definitive Records. Nihil Young’s ingenieuze geluid heeft de aandacht van zwaargewichten over de hele wereld getrokken.
In 2011 bereikte Nilhil Young’s productie met John Acquaviva, getiteld ‘Good Music‘, de Beatport top 5 en bleef daar vier maanden staan. Kort daarna werd Nihil Young genomineerd voor de best verkopende technotrack van 2011.
Nihil Young’s consistente output van zeer expressieve elektronische muziek – berucht om een diep melodische, meeslepende en willekeurige reis – vertelt ons meer over hem dan woorden ooit zouden kunnen. Of het nu gaat om het uitbrengen van fijn afgestelde techno, stevig gebouwd voor de clubs, of baanbrekende progressieve tracks geschikt voor hoofdpodia over de hele wereld, Nihil Young’s dynamische en meesterlijke geluidslandschappen overlopen van emotie en worden geleverd op een manier die als ‘moeiteloos’ aanvoelt.
Nihil Young’s gave om emotie op te roepen door betoverende synthesizers, precieze percussie en krachtige, stuwende grooves is uiteindelijk wat labels van het hoogste niveau, zoals Toolroom, Kittball en Zerothree, begonnen op te merken. Het jaar 2020 diende als een jaar van creatieve verkenning, met releases van Nihil Young bij labels als Gorgon City’s Realm Records, Nora En Pure’s Purified, Yotto’s Odd One Out en Nic Fanciulli’s Saved imprint.
