This post is also available in: English (Engels)
In 2017 vertelde de Canadese Patrick Gharapetian a.k.a. DJ/producer Patrick DSP me over zijn eerste optreden. "Ik nam dj'en niet serieus tot wat je zou kunnen beschouwen als mijn eerste rave dj-event toen ik 18 was."
“Ik groeide op in Oshawa, een voorstad van Toronto in Canada. De stad was volkomen op de auto-industrie gericht. Bijna iedereen die er woonde, was gek van heavy metal, maar ik stond onder mijn vrienden al jaren bekend om mijn ‘muziek zonder woorden’.”
Grootste muziekcollectie
“Toen ik een jaar of vijftien was, begon ik met draaien op huisfeestjes en verjaardagen van vrienden. Ze vroegen mij altijd omdat ik de grootste muziekcollectie van de vriendenclub had. Ik vond het superleuk om voor hen te draaien. We waren echte tieners die fun hadden als onze ouders niet thuis waren.”
Voet aan de grond
“Na een poosje probeerde ik voet aan de grond te krijgen bij enkele clubs die geschikt waren voor alle leeftijden en later bij lokale kroegen die een wat commerciëler repertoire wilden, met eenvoudige crossfader overgangen, niet te moeilijk en niets speciaals in die tijd. Ik hoefde alleen maar te draaien en het naar mijn zin te hebben.”
Brave New Waves
“In eerste instantie nam ik het draaien niet zo serieus. Dat veranderde toen ik op mijn achttiende voor het eerst echt als dj aan de slag ging op een rave. Beinvloed door mijn broer – en later nachtuitzendingen op de radio – was ik al lange tijd geïnteresseerd in elektronische alternatieve muziek van artiesten als Depeche Mode, Skinny Puppy, Nitzer Ebb, KMFDM, New Order, Bomb the Bass, The KLF en nog veel meer uiteenlopende alternatieve bands. In plaats van slapen, luisterde ik ’s nachts naar de radio en snoepte op die manier mee van de wereld van Musique Concrète, die op maffe momenten werd uitgezonden. Thanx, Brave New Waves. In plaats van het over onze puberale housefeestjes en bars voor alle leeftijden te hebben, wil ik echter ingaan op die eerste gig met elektronische muziek.”
Garage or Gateway
“Die eerste rave vond in 1996 plaats op een locatie vlakbij het internationale vliegveld van Toronto. Volgens mij heette het event of de organisatie iets in de trant van Garage of Gateway. Dat soort zaken zijn na twintig jaar een beetje wazig. Bovendien veranderden promotors in die tijd aan de lopende band hun naam.”
Bewust
“Of ik zenuwachtig was? Nou, daar had ik het te druk voor. Maar enige nervositeit is over het algemeen wel normaal. Je weet nooit in welke situatie je als dj belandt en in welke stemming de mensen zijn. Daar dien je je van bewust te zijn, zodat je voorbereid bent op welke situatie dan ook.”
Ander universum
“Ik stond geboekt voor de chill-out/ambient zaal. De ruimte was helemaal gevuld met mensen die op matrassen of banken hingen. Sommige mensen leken behoorlijk van de wereld. Anderen zaten te roken en te kletsen. En weer anderen bevonden zich duidelijk helemaal in een ander universum.”
Goedkope rotzooi
“Qua voorbereiding had ik thuis elke chill-out plaat die ik maar kon vinden in mijn platentassen gestopt. Ik was er immers niet zeker van om welk publiek het precies zou gaan. Op het moment dat ik de deur uitwandelde, scheurden twee van mijn platentassen, waardoor ik geen andere keus had dan een deel van mijn collectie in twee ordinaire boodschappentassen mee te sjouwen. Behoorlijk gênant natuurlijk, maar meteen een goede les voor de toekomst: koop alleen kwalitatief hoogstaande items in plaats van keer op keer goedkope rotzooi.”
Magie
“Als support waren enkele vrienden aanwezig. Zij zijn er de reden van dat ik überhaupt met draaien ben begonnen. Ik wilde muziek met hen delen en hen dezelfde magie laten ervaren die ik hoorde. Mijn vrienden waren echter vooral opgewonden dat ze voor het eerst naar een echte rave gingen. Dat ik daar draaide en dat met hen kon delen, maakte het extra speciaal.”
Don Berns
“Ik wist dat Don Berns op de posters stond, maar ik had niet verwacht dat ik hem na aankomst op de locatie meteen letterlijk tegen het lijf zou lopen. Voor wie de Canadese alternatieve en elektronische muziekscene niet goed kent, zal ik het even uitleggen. Dons radioprogramma op CFNY en later op Energy108 waren onontbeerlijk voor de kennismaking van Canada met de klanken van New Order, Depeche Mode en Skinny Puppy. Nog later stond bij Don meer elektronische underground muziek als die van The Orb, Underworld, Prodigy en Aphex Twin centraal.”
Rave promotor
“Don was in 1991 tevens een van de eerste Canadese rave promotors. Het was dus een geweldige verrassing dat ik hem ontmoette en om te zien dat hij in levenden lijve net zo vriendelijk bleek als op de radio. We raakten al snel bevriend en vanaf dat moment werd hij een soort van mentor voor me. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik een podium kreeg, onder meer via airplay in zijn radioprogramma’s, en op events. Tegelijkertijd gaf hij bergen hilarisch advies. Rest In peace, Don.”
Slecht georganiseerd
“Die eerste gig was lastig. Het event was slecht georganiseerd en er waren geen of onduidelijke afspraken met dj’s gemaakt. Oorspronkelijk zouden er vijf zalen zijn – in die tijd nogal een big deal. Misschien was de omvang iets te hoog gegrepen voor de betreffende promotor. Veel dj’s kwamen niet opdagen, omdat ze problemen hadden gehad met de betaling, timetable en de verwarring omtrent vervoer, etc. Andere dj’s, die bij mij in de chill-out room waren ingedeeld, verdwenen spoorloos naar een andere ruimte als ze de kans zagen om daar te draaien of omdat ze een andere stijl prettiger vonden.”
Applaus
“Omdat ik natuurlijk alleen maar ambient techno mee had gebracht in mijn nog functionerende platentassen en de shopping bags, kwam het erop neer dat ik zowat de enige dj in de chill-out was. Mijn set duurde vervolgens negen uur. De situatie dwong me tot creativiteit en ik heb zowat van elke plaat die ik bij me had, de A- en de B-kant gedraaid. Het was dus best moeilijk, maar mijn jeugdig enthousiasme en de opwinding gaven me genoeg energie om het tot het einde vol te houden. Ik herinner me nog heel goed dat, toen mijn set eindelijk afgelopen was, ineens alle mensen van wie ik dacht dat ze gedurende mijn optreden in coma lagen of sliepen, opstonden en applaudisseerden. Ze klapten en kwamen naar me toe om te bedanken voor de muzikale reis waarop ik hen die nacht had meegenomen. Feestje in die tijd waren heel anders dan feesten nu. De chill-out room was niet de grootste of luidste van die nacht maar voor mij en de mensen in onze zaal was het wel de meest speciale. Ik koester nog altijd warme herinneringen aan die ervaring.”
Pushen
“Toen ik erop terugkeek, was ik happy met mijn set, maar ik ben het type mens dat zichzelf altijd blijft pushen om zich te verbeteren. Daarom doe ik altijd mijn best om te onderzoeken wat ik een volgende keer anders kan doen – niet alleen voor mezelf maar ook voor het publiek dat de moeite neemt om naar me te komen luisteren.”
Weirdness
“Volgens mij heb ik die eerste keer geen gruwelijke fouten gemaakt. In ieder geval niet van dien aard dat het opviel en tot klachten of rollende ogen heeft geleid. Over het algemeen vind ik dat het goed ging. Na negen uur chill-out beats en weirdness, stond iedereen op en feliciteerde me met de set.”
“Wat ik toen leerde voor elke andere keer daarna? Schaf een goede dj-tas voor je platen aan, koop een goede koptelefoon en go with the flow.”
Dit interview met Patrick DSP is oorspronkelijk in februari 2016 gepubliceerd op DJMAG.nl.
Wie is Patrick DSP?
Patrick DSP is een compromisloze techno-dj die geluidssystemen over de hele wereld heeft verpletterd. Zijn stijl is door de jaren heen energiek, rauw en krachtig gebleven, ongeacht de huidige technotrends. Als hij achter de decks staat, is als voor een bewegende trein staan: het is iets wat je niet snel zult vergeten, maar op een goede manier.
Patrick DSP’s uitgebreide discografie omvat releases op seminale labels zoals Heroes, Hydraulix, Kne’Deep en het legendarische Djax-Up Beats. Zijn productiestijl wordt geïnspireerd door zijn DJ-werk: strak en dreunend met een hoog energie- en drive-niveau. Met dergelijke referenties is het geen verrassing dat Patrick DSP op zoveel legendarische evenementen wereldwijd heeft gedraaid, variërend van enorme festivals zoals de beroemde Love Parade in Duitsland, Amsterdam Dance Event, MayDay en Awakenings, tot clubs zoals Fabrik in Madrid en Tresor in Berlijn.
Patrick DSP begon met het draaien van platen op underground raves in Canada in 1996 en begon al snel muziek te maken die hem naar het DJ’en had getrokken. Muziekproductie was een venster naar sonische verkenning en nieuwe muziektechnologieën die hem leidden om alles te creëren, van filmmuziek tot zijn kenmerkende bonkende technogeluiden. Terwijl Patrick DSP zijn vaardigheden aanscherpte, nam hij ook de tijd om anderen te leren hoe ze muziek konden maken, advies te geven en les te geven over muziekproductie en mastering.
Na zijn verhuizing naar Berlijn zette Patrick DSP zijn harde werk en toewijding aan zijn vak om in het masteren van muziek voor andere artiesten, en opende uiteindelijk Neptune Mastering in Berlijn. Als ingenieur met een intieme kennis van geluidssystemen en -cultuur in de dansmuziek, begrijpt hij hoe cruciaal het is om een plaat hard te laten klinken op de dansvloer.
Of het nu als DJ, producer, ingenieur is, of gewoon als een man die van techno houdt, Patrick DSP heeft zijn tijd en energie aan techno gewijd. Hij is trouw gebleven aan het geluid waar hij het meest van houdt. En of je nu naar een plaat luistert die hij heeft geproduceerd of je laat wegblazen door een van zijn vlammende DJ-sets, je weet dat hij niets achterhoudt. Het is compleet, het laadt op en het is echt.
