This post is also available in: English (Engels)
Deze week in de serie MY FIRST GIG de Indiase Rohan Nunes a.k.a. dj/producer Man Go Funk. “In India was in die tijd nauwelijks vinyl te vinden.”
“Ik kom niet per se uit een muzikaal gezin uit Mumbai (voormalig Bombay), maar mijn ouders hielden wel van muziek. Mijn vader speelde de fluit en zong graag, maar niet professioneel of zo. We hadden thuis natuurlijk wel een pick-up en ik speelde eindeloos met de platen van mijn ouders. Mijn favoriet was ‘Kung Fu Dancing’. Ja, echt waar!” (lacht)
Naughty boy
“Ik zat tot mijn zestiende op kostschool. Hoezo? Omdat ik ‘a naughty boy’ was.” (lacht) “Discipline heb ik overigens niet geleerd op die school. Ik ben er vooral zelfstandiger en sterker vanaf gekomen. Je staat er immers alleen voor en bent ver weg van je ouders.”
Gitaar en drums
“Op school werd veel aandacht aan muziek besteed. Onderwijs in muziek werd als een must beschouwd. Zo speelde ik zelf drums en een beetje gitaar. Op den duur heb ik ook lessen gehad. De meeste mensen om me heen hielden erg van rock ’n roll, maar ik was op een gegeven moment wel klaar met die bandscene. Net als met college, waar ik kunst studeerde. Die studie heb ik na twee jaar aan de wilgen gehangen. Volgens mij ben ik rondom die tijd ook gestopt met gitaarspelen en ik heb er vervolgens nooit meer eentje aangeraakt.”
Herbie Hancock
“Ik luisterde in die periode naar de meest uiteenlopende muziek, vooral uit de 80’s. Later verschoof mijn focus naar meer dance-achtige muziek als Inner City, Bizarre Inc., De La Soul, Soul II Soul en de Beasty Boys. Ik was verzot op tracks als Marss met Pump Up The Volume en Herbie Hancock met Rockit en ik begon me in de elektronische dancemuziek te verdiepen. Op een dag, toen ik een jaar of zeventien was, nam een vriend me mee naar een club. Ik zag de dj op twee decks draaien en was meteen geïntrigeerd. Hij ging los met oldskool hiphop, R&B en al wat housy plaatjes. Man, wat wilde ik ook graag op die decks spelen! Het was overigens de eerste keer dat ik een Pioneer SL 1210 set zag staan.”
Club Cellars
“In India was in die tijd nauwelijks vinyl te vinden. Een groot bedrijf genaamd Esoteric was verantwoordelijk voor het geluid, licht en dj’s van de meeste toonaangevende clubs in Mumbai. De gear in die clubs bestond uit draaitafels, cassetterecorders met pitch, DAT’s, cd’s en laserdiscs. Via Esoteric kreeg ik mijn eerste kans toen ik in Club Cellars mocht draaien. Later draaide ik in diverse clubs binnen het Esoteric netwerk, tot ik, weer een paar jaar later, als freelancer aan de slag ging.”
Fijne kneepjes
“Cellars had een geweldige dj-booth en een van de senior-dj’s leerde me de fijne kneepjes van het draaien met vinyl. Ik denk dat ik toen een jaar of achttien was. Esoteric had de gewoonte om dj’s in verschillende bars en clubs te laten rouleren. Om de paar maanden bezochten we de andere clubs zodat we ook naar onze collega-dj’s konden luisteren. Door al dat luisteren, heb ik enorm veel geleerd. Bovendien hadden we de gewoonte om altijd een uur of twee voor onze set in de venue aanwezig te zijn. Dan kon je in die paar uur nog even oefenen. En oefening baart kunst, zoals we allemaal weten.”
Terroristische aanslag
“Via Esoteric belandde ik ook bij een gig in het Oberoi Trident Hotel. Heb je daar wel eens van gehoord? Op dit hotel vond onze 9/11 plaats maar dan op 26 november 2008. Die vreselijke terroristische aanslag is inmiddels twaalf jaar geleden en was dus lang nadat ik op mijn achttiende de enorme booth van dit hotel mocht beklimmen.”
Positief gespannen
“Ik was totaal niet nerveus voor dit optreden, maar boven alles positief gespannen. Ik had er zin in! Dit ondanks het feit dat ik op dat moment weinig vrienden in de housescene had en er dus niemand aanwezig was om me te steunen. Veel mensen zagen dj-en als het aan elkaar mixen van twee plaatjes. Niet meer en niet minder. Mijn ouders snapten er ook niet veel van. Mijn vader heeft wel eens gevraagd wat een dj nou precies is, maar hij heeft het nooit helemaal begrepen.”
High-end
“Het Oberoi Trident Hotel is een high-end locatie waar de crew van vliegtuigmaatschappijen en toeristen graag samen met de lokale elite neerstreken. Toen ik met mijn set begon, was de venue al met zo’n 250 mensen gevuld. Tegen de tijd dat ik klaar was, waren dat er vier- of vijfhonderd. Gelukkig verliep de set prima. Ja, natuurlijk heb ik wat mixfouten gemaakt, maar waarschijnlijk heb alleen ikzelf die gehoord.” (lacht)
Mumbai-South
“Daarna ging het balletje rollen en heb ik in veel gave clubs van Mumbai gestaan. Op een gegeven moment weten mensen welke stijl je draait en word je daarom geboekt. Je moet je bovendien voorstellen dat in een miljoenenstad als Mumbai in die tijd maar zo’n 25 dj’s in de dance actief waren. Dan is je naam natuurlijk snel bekend. Ik was zelf vooral een Mumbai-South-boy. In die tijd was dat deel van de stad het domein van rich & famous en was de sfeer daar het meest relaxed.
Ministry of Sound
“Wat ik de eerste keer heb geleerd? Nou ja, eigenlijk wat ik altijd al deed en iedereen aanraad: probeer veel naar anderen te luisteren, luisteren en nog eens luisteren. Daar leer je enorm veel van. Ik draaide vroeger de mixtapes van de Ministry of Sound helemaal grijs.”
Bollywood
“In de loop van de jaren negentig namen genres als psytrance en drum & bass het muzikale landschap in India over. Dat zijn niet mijn favoriete stijlen. Bovendien was het Bollywood wat de klok sloeg. Ook al niet my cup of tea. Zelf had ik me gespecialiseerd in soul, funk, disco, house en afro en latin house. Zo belandde ik in de beroemde club Copacabana gespecialiseerd in latin en afro dance. In deze club liep de crème-de-la-crème van Mumbai rond. Ik had zelf een uitgebreide collectie muziek verzameld omdat ik vrienden en bekenden vroeg om vanuit de hele wereld vinyl voor me mee te nemen.”
Dubai
“In 2005 werd ik door een vriend gevraagd om in Dubai op een privéfeest van een bekende te draaien. Vlucht en verblijf waren geregeld dus ik zei geen nee. Ik ben vervolgens naar Dubai gegaan en eigenlijk nooit meer weggegaan. Mijn eerste residency in Dubai was in de bekende Club Zinc. Daar heb ik vier jaar in de booth gestaan. Daarna ben ik doorgestroomd naar de Westin Dubai Mina Seyahi Beach Resort. Vandaag de dag ben ik resident van Club Barasti beach. Daarnaast heb ik in 2017 met de track Lisa Can Disco nog de tweede positie in de Traxsource nudisco Top 100 en in 2018 met Ghetto Feeling.”
Verzamel
“Of ik nog tips en tricks heb voor upcoming dj’s. Jazeker. Concentreer je op alles wat je goed vindt en verzamel die muziek. Beluister deze vervolgens keer op keer. Daarna ga je oefenen, oefenen en nog eens oefenen.”
“Mijn plannen voor de toekomst? In ieder geval staan een bulk aan releases en enkele collabs op de agenda. Hopelijk kunnen we ook snel weer in het buitenland draaien. Op dit moment mogen we gelukkig wel aan de slag in Dubai, uiteraard met inachtneming van de coronaregels.”
Dit interview met Man Go Funk verscheen oorspronkelijk in januari 2021 op This Is Our House.
Wie is Man Go Funk?
De langetermijninwoner van Dubai, Man Go Funk, die draait bij Barasti en Qd’s, is een productief producer. ‘Alles Gute’ was Man Go Funks eerste nummer onder zijn eigen naam, maar het was zeker niet z’n laatste. Er staan nog meer nummers onder zijn eigen naam in de planning.
Man Go Funk heeft zijn vorige productie-alias Deep Hertz achter zich gelaten, maar hij blijft nu-disco/disco house maken onder zijn Man Go Funk-alias. De Man Go Funk-nummers ‘Lisa Can Dance‘ en ‘Ghetto Feeling‘, ook uitgebracht op Blacksoul, bereikten beide de tweede plaats op Traxsource. De City Soul Project & Man Go Funk Remix van Chat Chat door Turkish & The Blade is ook uitgebracht. Man Go Funk’s nummer ‘Outstanding’ is uitgebracht op Soul Beach Records.
Man Go Funk heeft ook zijn S.O.N. – Sound of Nunes – project gelanceerd. “Ik kan met mijn S.O.N. project meer experimenteren”, legde hij uit. “Het stelt me in staat om van alles uit te brengen, van ambient tot melodische techno. Tijdens de lockdown raakte ik gewoon verloren in het maken van muziek en er komt nog veel meer aan”, zei Man Go Funk.
