Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Malbetrieb first gig
In 2016 sprak ik Niels Schilder aka dj/producer Malbetrieb over de ene gig die veel voor hem heeft betekend. “Elke plaat werd met open armen ontvangen, het was climax na climax!”

This post is also available in: English (Engels)

In de loop van de afgelopen jaren kruiste ons pad zich her en der. In 2016 was het tijd voor het First Gig interview met Niels Schilder aka DJ/producer Malbetrieb. “Elke plaat werd met open armen ontvangen, climax na climax!”

“Mijn eerste gig kan ik me niet echt herinneren. Wel weet ik nog dat ik een keer op de basisschool een disco heb georganiseerd. Ik was toen hooguit twaalf. Ik had mijn discolampen, mengpaneel, cassettedeck, luidsprekers en stiekem de cd-speler van mijn ouders meegesleept. Toen er na een tijdje verzoeknummers kwamen, vond ik er eigenlijk meteen niet veel meer aan. Volgens mij heb ik dat jaar ervoor tijdens een playbackshow nog Ice Ice Baby van Vanilla Ice geplaybackt, maar dat terzijde.”

malbetrieb met  768x1024 - Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Oude scheepswerf

“Later, in het midden van de jaren negentig, heb ik samen met mijn vrienden zelf (illegale) feesten georganiseerd op een oude scheepswerf. Dit deden we voornamelijk omdat we nog te jong waren voor de grote houseparty’s, de Mazzo of de iT. Bovendien wilden we zelf graag voor publiek draaien.”

Best bizar

“Onze feesten, die natuurlijk eigenlijk illegale warehouse raves waren, werden door een wat ouder publiek bezocht. Na een aantal edities kwam de politie dan ook langs omdat het allemaal behoorlijk uit de hand begon te lopen, zowel qua geluidsoverlast als veiligheid. Achteraf was het allemaal best bizar.”

malbetrieb jong first gig 768x1024 - Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Zelf muziek maken

“Daarna zijn we naar een jongerencentrum verkast en later nog naar een lokale discotheek. Daar hebben we nog een paar feesten georganiseerd, maar die waren toch niet zo tof als die illegale events op die werf. Het draaien heb ik toen op een laag pitje gezet en ik ben begonnen met zelf muziek maken.”

Minimal trance

“In de jaren daarna heb ik een paar jaar samen met een goede vriend opgetreden als Nils & Tooms. Met een andere vriend maakte ik onder de naam Patrik Nilssen minimal trance. Daar is overigens ook m’n eerste vinyl release uit voortgekomen.”

Malbetrieb Paradigm Jan 2015 1024x684 - Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Nuno dos Santos

“Beide projecten zijn na een tijdje gestopt maar ik had de smaak van het produceren inmiddels te pakken. Mijn eerste demo’s heb ik ooit naar Nuno dos Santos gestuurd, nadat ik hem had ontmoet op ADE. Nuno was superenthousiast! Ik kon het haast niet geloven! Die demo is vervolgens bij Lennert Bezemer beland en mijn eerste solo release was op zijn Dualblock label. De naam Malbetrieb heb ik last minute bedacht toen ik de tracks voor de mastering moest opsturen. Het is een verbastering van het Duitse woord voor schildersbedrijf.”

Paradigm

“Na deze release ben ik in contact gekomen met Piter, de huidige mede-eigenaar van Paradigm in Groningen, die bezig was om een technolabel op te zetten, genaamd Klopfgeist. Samen met Hessel, die tegenwoordig programmeur van Paradigm is, wilde Piter feesten gaan organiseren onder de naam Arthouse. Eerst in club Rock-it in Leeuwarden en later in sushirestaurant Doozo. Zo haalden we Bart Skils, Lauhaus, Kabale und Liebe maar ook Anja Schneider naar Leeuwarden.”

Malbetrieb Aug 2015 - Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Underground hit

“Daarnaast ging het met Klopfgeist erg goed. We scoorden een bescheiden underground hitje met de release van Zonderling genaamd Sonderling. We zijn door onder anderen Tale of Us en Shaun Reeves op ons label geremixt. Verder deden we labelnights in bijvoorbeeld Doornroosje in Nijmegen, maar ook in Napels en twee keer in Berlijn. Tijdens een van die Berlijnse avonden, waar we met een touringcar vol aanhang naar toe gingen, liepen we Paul (toen nog bedrijfsleider van Pand48) tegen het lijf. Samen met Paul zijn we z’n vieren – Paul, Piter, Hessel en ik – later de club Paradigm begonnen.”

Respect

“Zelf zit ik nu niet meer in de organisatie, noch Hessel, die er nu programmeur is en daarnaast mijn boekingen verzorgt. Ik heb echter niets dan respect voor alles wat ze hebben bereikt en voel me ook nog steeds onlosmakelijk met die club verbonden. Aan het succes heb ik als resident zijnde misschien een klein beetje bijgedragen, maar alle credits gaan naar de anderen.”

Malbetrieb Clash Festival 2017 1024x684 - Malbetrieb: “Holy shit, ik kan dit!”

Kollektiv Turmstrasse

“De gig die me het meeste is bijgebleven, was in Paradigm. Het was ruim anderhalf jaar geleden op een zondag (Sunday Afternoon Collective) met Kollektiv Turmstrasse, waar ik voor en na stond geprogrammeerd. Toen ik begon, liep het net aardig vol en na een paar platen leek alles op z’n plek te vallen. Sowieso is draaien in Paradigm voor mij als thuiskomen, maar dit keer was extra speciaal. Elke plaat werd met open armen ontvangen, climax na climax! Die set van twee uur leek wel een droom die de hele nacht voortduurde. Alles klopte. Na afloop kreeg ik een bizar lang applaus. Op dat moment was het dus pas middernacht en moest Kollektiv Turmstrasse nog beginnen, waarna ik zou afsluiten.”

Presteren

“Ik ben toen even boven op kantoor gaan zitten om alles te laten bezinken. Tevens voelde ik een stevige druk om straks weer te presteren en mijn set van zojuist te overtreffen. Achteraf weet ik helemaal niets meer van het moment dat ik het van Kollektiv Sturmstrasse overnam. Pas na een paar platen merkte ik dat ik die vibe terug had. En wat een paar uur ervoor gebeurde, gebeurde nu weer. Het voelde als één grote rush.”

Omhelzen

“Tijdens de laatste track en inmiddels de derde toegift, Sailor & I – Turn Around (Âme Remix),- stond iedereen elkaar te omhelzen en mee te zingen. Het was zo mooi…”

“De daaropvolgende maand werd ik gevraagd of ik de hele zondag solo wilde draaien. Toen heb ik een bijna negen uur durende set neergezet die eigenlijk, hoe cheesy dit ook klinkt, net zo’n kick gaf als die avond met Kollektiv Turmstrasse. Voor mij zijn deze twee optredens het begin van het gevoel van succes maar ook erkenning geweest voor al die jaren hard werken. Iets waar je als jochie uit een dorp in Friesland altijd stiekem op had gehoopt. Het moment waarop ik besefte: ‘Holy shit, ik kan dit best wel’.”

Deel deze post