This post is also available in: English (Engels)
De Nederlandse Edwin Bicker a.k.a. Kid Culture draait al vanaf jonge leeftijd. Het begon met scratchen maar al snel diende het housevirus zich aan. We ontmoetten elkaar al in 1992. Kid Culture herinnert zich nog goed hoe dat was, die eerste keer. “Mijn eerste echte grote gig was als voorprogramma van Gangstar in Paradiso.”
“Ik ben al op jonge leeftijd begonnen met draaien. Toen in de jaren tachtig de hiphop and soul hun entree in NL maakten, was ik meteen onder de indruk van het scratchen in de platen die toen op de illegale radiostations zoals WAPS-Radio (Wave Amsterdam Power Sound) werden gedraaid. Mijn eerste mixtapes bestonden uit geknipte en geplakte scratchopnames. Ik was pas een jaar of dertien, veertien, dus ik had nog geen geld voor platen.”
Beatmatchen
“In buurthuis De Valk in Amsterdam-Noord stond een setje draaitafels plus een mixer. Daar heb ik mijn eerste draaiuren gemaakt en leren beatmatchen. Ik moest het doen met de muziek die er lag. Dat waren platen van artiesten als ‘Loose Ends, SOS Band, Keith Sweat en Jonny Gill. Eigenlijk dus 80’s disco en een paar van de eerste swingbeatplaten die toen vorm kregen.”
Draaitafels
“Ik draaide elke vrijdagavond op de tienerdisco. Door dat draaien in De Valk moest en zou ik op een gegeven moment zelf ook draaitafels hebben. Ik wilde immers leren scratchen!” (lacht) “Mijn voorbeelden waren op dat moment DJ Jazzy Jeff en Cashmoney. In Nederland waren mijn helden Orlando Voorn (DJ Fix) en All Star Fresh.”
Rap-crew
“Na een jaar intensief op mijn kamer oefenen, werd ik opgemerkt door mijn buurjongen. Hij was de broer was van een lid van de rap-crew Freakaristic. Niemand minder dan Dimitri was destijds hun dj! Dimitri was echter in de Roxy gevraagd om te komen draaien en stopte bij crew. En zo werd ik de dj van Freakaristic. Dit duurde uiteindelijk slechts een blauwe maandag. Ik was immers nog behoorlijk groen en er niet echt klaar voor.”
New Music Seminar
“Niet lang daarna belande ik bij de rap-crew 2-Tuff-E-Nuff, waar ik tot 1991 dj ben gebleven. Mijn eerste echte grote gig was dan ook als voorprogramma van Gangstar in de Paradiso. Ik was toen 18 jaar. Met dezelfde crew ben ik ook naar New York geweest om daar op te treden op het New Music Seminar. Dit was het gevolg van een release op de Nederlandse hiphop-compilatie Rhythm & Ryme van Stichting Popmuziek Nederland.”
Chicago en Detroit
“In 1990 kwam ik voor het eerst op een housefeest terecht. Dat was in Club Planet E. van Flamman, Abraxas en Dano. Mijn aandacht werd meteen door platen uit Chicago en Detroit getrokken, omdat ze een prettig gevoel bevatten. Vanwege mijn hiphop/soul achtergrond moest er voor mij immers wel een vorm van gevoel in de muziek zitten. Ik was geen fan van de wat platte Europese new beat variant. Dit was in feite de aanzet tot het draaien van housemuziek, waardoor ik uiteindelijk ben gestopt met hiphop.”
Hol van de leeuw
“Zenuwachtig ben ik eigenlijk nooit echt geweest voor een gig, behalve die ene keer in New York. We traden met de crew midden in de Bronx op. We stonden daar geprogrammeerd met Das FX, EPMD en Afrika Bambaata. Daar stond ik dan, als een van de weinige blanke negentienjarigen in het hol van de leeuw. Toen was ik wel echt bloednerveus, maar we overleefden de vuurdoop en daarna ben ik eigenlijk nooit meer zenuwachtig geweest.”
Illegale spots
“De beginjaren negentig waren voor mij een aaneenschakeling van feesten en clubs, omdat ik door het dancevirus was gepakt. Zo heb ik uiteindelijk in de meeste clubs gedraaid en op de vele illegale spots die Amsterdam/Nederland toen rijk was.”
Geen a tot z voorbereiden
“Tot op de dag van vandaag ben ik niet het type dj dat zijn sets voorbereid. Ik laat het aankomen op het moment zelf. Natuurlijk selecteer ik de muziek waarvan ik denk dat deze geschikt is voor een bepaalde avond, maar ik geloof niet in een set van a tot z voorbereiden.”
“Nu, zo’n bijna 25 jaar later, draai en produceer ik nog steeds, en zal dat waarschijnlijk altijd blijven doen. Ik ben vooral geïnspireerd door Derrick May, Laurent Garnier en Dimitri. Hun platenkeuze en stijl van draaien spreekt me het meest aan. Veel energie en diepgang met een goede dosis soul. Ik draai zelf inmiddels onder het alias Kid Culture, verwijzend naar de tijd toen ik mijn eerste draaitafels aanraakte.”
Dit interview is oorspronkelijk in november 2014 gepubliceerd op DJMag.nl.