This post is also available in: English (Engels)
De legendarische Nederlandse dance pionier Robin Albers a.k.a. Jaydee moest even nadenken voor hij besloot het verhaal van zijn eerste gig met me te delen. “”Ik kreeg er mijn eerste grote klappen op mijn neus.
“’Mijn eerste dj-gig, wat kan ik daar nou over melden?’, dacht ik in eerste instantie. Die is toch helemaal niet interessant of belangrijk en al zo lang geleden. Weet ik ‘m eigenlijk nog wel? “In mijn herinnering was die first gig in Katwijk, in de sporthal Cleyn Duin. Ik kreeg er mijn eerste grote klappen op mijn neus van een portier; het bloed spoot eruit. Toch wilde ik daar draaien: soul en funk zonder concessies, geen slappe soulplaatjes, maar Parliament en Bootsy Collins, Maceo en the Meters.”
Dom doen
“Mijn eerste soul- en funkherinneringen kwamen uit Boule 7, de beruchte club in Noordwijk aan de boulevard. Ook kwam ik uiteraard in het Zeepaardje, waar minder goede, wat commerciëlere, muziek werd gedraaid maar wel mooiere chicks waren. Mijn eerste gig stelde geen reet voor: een beetje dom doen achter een paar draaitafels en plaatjes opzetten, en dan kijken of mensen dansten en of ze het begrepen.”
Oerwoudklanken
“Meestal begrepen de bezoekers mijn platenkeuze niet dus had ik geregeld een lege dansvloer; men keek me aan alsof er rare oerwoudklanken uit de boxen kwamen: ‘Suck it to me, get uppah’, en dat in een streng gelovig dorp met de witte kerk aan de boulevard.”
Ballen
“Ik ben dj geworden omdat ik vond dat er destijds in clubs teveel slechte muziek werd gedraaid. De uitzonderingen waren Boule 7 in Noordwijk, Van Duyn in Rijnsburg, Tamberlain in Haarlem en de dj van Bristol Rotterdam. De laatste had echt ballen! Hij draaide Donny Hathaway in de live uitvoering van The Ghetto. Tsjonge.”
Geen jukebox
“Ik had dus een missie: mensen voorzien van onbekende muziek, die ik goed vond en vind. En dat is nog steeds mijn missie. Als ik een deep- of techhouseset draai, draai ik wat ik goed vind en doe geen enkele concessie. Ik haat verzoeken – ik ben toch geen jukebox. Vooral op zogenoemde 80’s en 90’s feesten is iedereen dj en lijkt zo’n avond op De Muzikale Fruitmand of De Arbeidsvitaminen: u vraagt en wij draaien. Not dus! Ik draai en u danst, krijg allemaal het apelazarus! Staat er soms jukebox op mijn hoofd geschreven?”
Oplichters
“Ik mix alles zelf aan elkaar, dj’s met een uur muziek op usb-sticks zijn geen dj’s maar oplichters, noch zijn ze entertainers, want het kunstje wordt nu door alle dj-apen gedaan; op de booth, achter de booth en voor de booth, in Jezusstand, Put your fucking hands in the air, rot op zeg. Mix motherfucker in plaats van een stick of laptop afdraaien, zodat je tijd voor dat soort rare dingen hebt zoals in een rubberbootje de zaal in gaan! Als ik in die zaal zou staan, zou ik een joint in de bodem van je bootje steken, of de bodem eruit snijden, plop.”
Siberië
“Een van mijn gigs is me wel enorm bijgebleven. In Moskou is wiet out of the question – je verdwijnt een paar maanden naar Siberië als je rookt. Tijdens het draaien, was de sfeer top. Ik moest en zou echter een joint roken. De clubeigenaar regelde er eentje via een tunnelstelsel. Ik mocht in een afgesloten kamer roken. Ja dag, hup achter de draaitafels die fakkel in mijn smoel. Het publiek was uitzinnig, niet van de muziek maar van het feit dat ik met een joint in mijn mond aan het draaien was. Dat was destijds een gimmick die veel gewaagder was en is dan taarten gooien in het publiek, zoals die afgekeurde sushi-dj Steve Karaoke!”
“Vanwege mijn naïeve gedrag was ik een held. Ik had immers zomaar door de KGB opgepakt kunnen worden en dan had ik de Siberië gevangenis aan den lijve meegemaakt.”
“Because of my naïve behavior, I was a hero! I could have been arrested by the KGB and then I would have experienced Siberian prison firsthand.”
This article is oorspronkelijk op donderdag 1 mei 2015 op DJMag.nl gepubliceerd.
Meer Jaydee?
Foto’s: Luutse Brouwer