This post is also available in: English (Engels)
Deze man loop al enkele decennia mee in de muziekscene. Van hiphop en zelf rappen in de Nederhop-formatie tot DJ, organisator en platenbaas. In deze editie van MY FIRST GIG dj/producer Bas Kaspers, die onlangs onder de naam Turn up the Bas Music & Artists een nieuw avontuur in de muziek is aangegaan. Over zijn debuut: “Ik mocht invallen voor JP.”
“Of ik vroeger in een muzikale omgeving ben opgegroeid? Nee, dat is niet het geval. Mijn vader hield wel van wat rock en mijn moeder van soul. Dat hield in dat op zondag wel eens Fats Domino, Fleetwood Mac of iets van Motown werd aangezet, maar dat was het wel zo’n beetje.”
Pianoles
“Desondanks zit gevoel voor muziek in mijn aderen. Ik herinner me nog goed dat ik op mijn zesde al met een cassetterecorder aan het pielen was. Singletjes opnemen en radiootje spelen, dat vond ik geweldig. Rond mijn achtste vonden mijn ouders dat ik op pianoles moest. Nou vond ik piano wel leuk, maar helaas moest ik van mijn oude conservatieve leraar allemaal zware klassieke stukken spelen. Toen vond ik er geen reet meer aan en ben ik gestopt.”
Ghettoblaster
“Dat veranderde toen de rap opkwam. We stonden vaak met een select groepje op het schoolplein naar die muziek te luisteren en mee te rappen. Ons clubje kopieerde casettebandjes van elkaar en soms nam iemand een ghettoblaster mee van een oudere broer en we luisterden alleen Engelstalige teksten, die we mee rapten.”
‘Verkeerde vrienden’
“Op de middelbare school ontspoorde ik al snel. Ik hield me met graffiti bezig en liep rond met spuitbussen die ik had gekocht of gepikt. Vaak zat mijn hele jas onder de verf. Ik kreeg bovendien ‘verkeerde vrienden’ zoals dat heet, wat samenging met vechtpartijtjes en ander naar gedrag. Ik was duidelijk aan het testen waar mijn grenzen lagen. Natuurlijk redde ik met mijn vwo-advies op deze manier niet eens de havo. Omdat ik altijd zat te tekenen, vond mijn moeder dat ik daarom naar het grafisch lyceum moest gaan. Zo geschiedde. Die opleiding was oké maar de grafische sector zelf was uiteindelijk helemaal niets voor mij.”
Osdorp Posse
“Intussen had ik een bijbaantje bij Albert Heijn. Ik denk dat ik toen een jaar of zestien, zeventien was. In datzelfde filiaal werkten ook twee jongens van Osdorp Posse, die als groep toen nog niet bekend waren. Ze hadden op dat moment alleen een demo uit en nog geen album. Toen ik hun muziek hoorde, vond ik het zo vet! Nederlandstalige rap! Helemaal fantastisch! In eerste instantie moest ik mijn vrienden er van overtuigen maar al snel waren ook zij om. Ik kocht een Amiga, begon raps te schrijven en zo belandden onze rapgroep West Klan in de slipstream van Osdorp Posse. We werden gevraagd om op hun derde album mee te doen aan de track ‘De Posse’, en daarna explodeerde Nederhop als een nieuw genre. Wij kregen een platencontract bij Djax Records (het label van Miss Djax) en mochten een week lang een studio in om ons album op te nemen. Na de release kregen we veel aandacht van de media en volgde er een tournee door Nederland en België waar we op diverse poppodia en festivals, zoals Eurosonic Noorderslag, stonden.”
Not-done in hiphopscene
“In mijn jeugd kwam ook de house op. Ik was één keer in Sporthal Zuid op een feest geweest – dat was toen nog geen hardcore – en dat beviel me wel. Er waren veel mooie vrouwen, dat vond ik wel tof, maar muzikaal viel het kwartje nog niet. Pas een paar jaar later, toen ik voor het eerst mdma probeerde, viel dat kwartje wel. Ineens voelde ik de muziek. Hiphop voelde plots koud en afstandelijk, met boze rappers die vaak met hun armen over elkaar staan. Dit was veel toffer en warmer! Op den duur traden we met West Klan eerst ergens op en dan ging ik daarna naar een housefeest. Dat was overigens absoluut not-done in de hiphopscene, net zomin als de drugsverwijzingen in onze teksten. Ik weet nog goed dat we ergens optraden en op de muur van de backstage vol gekalkte tags en uitspraken de tekst: ‘Bazis (mijn rapnaam) is een vuile housenicht’ stond.” (lacht)
Fun Factory
“In 1994 opende de Fun Factory in de Hemkade, en de sound die ik daar hoorde – een combinatie van stevige house, trance en techno – veranderde mijn smaak volledig. Het was daar dat ik op een nacht Lars Johansson ontmoette. We hadden meteen een goede klik en spraken af om samen de studio in te duiken. We maakte samen hard trance en hard house, en hebben zelfs nog een track voor het West Klan album gemaakt. Daarnaast organiseerde ik feestjes voor een man of driehonderd in kleine underground locaties als de Catacomben of het Repetitiehuis in Amsterdam.”
Spider Willem
“Hoe vaker ik dj’s zag draaien, hoe machtiger ik het vond. Hoe die ene persoon achter de booth de complete sfeer bepaalde, fantastisch! Daarom stond ik steeds vaker achter de dj om te kijken wat hij allemaal stond te doen. Ik was toen echt een echte fan van Spider Willem. De sets die hij in de Hemkade draaide, vond ik geweldig. De trancesound van weleer maar met energie en gevoel. Echt een feestje! Hier begon het bij mij ook te kriebelen. Ik kreeg weer dat gevoel: dit wil ik ook!”
Chauffeur
“Ik beschouw Spider Willem dan ook wel een beetje als mijn voorbeeld van toen. Samen met Xander Esser gingen we vaak met Willem als chauffeur mee als hij ergens moest draaien. Dan zaten we lekker backstage met alle gratis privileges van dien en zo gingen we van feest naar feest. De keerzijde was dat ik dan wel zijn platenkoffer moest dragen, en we hielpen soms mee met de decoratie van zijn mushroomfeesten.” (lacht)
Outland Records
“Al snel liep ik zelf alle platenzaken af en hing er halve dagen rond. Denk aan de Groove Connection, Rhythm Import en Midtown in Amsterdam, en Trancentral van Alexander Koning in Haarlem. Op den duur kreeg ik zelfs een baantje bij Outland Records waar ik in de basement samen met Bart Skils werkte. Als gezicht in een platenzaak breid je netwerk zich razendsnel uit. Ook organiseerde ik in die periode veel eigen kleine feestjes onder de naam KGB of samen met DJ Rossi.”
Weeïg gevoel in de buik
“En zo belanden we bij mijn eerste echt grote gig. Ik denk dat ik toen negentien of twintig was. Op een dag was er een groot feest in de Hemkade waar JP zou draaien. Hij was echter verhinderd en belde me of ik in wilde vallen. Tuurlijk zei ik ‘ja!’ En: ‘Wow’! Want ineens ging ik van een paar honderd max naar een paar duizend man! Ik vond het superspannend. Uiteraard voelde ik een gezonde spanning maar dat is normaal, lijkt mij. Net voor het begin dat weeïge gevoel in je buik… na twee overgangen ebt het gelukkig ook weer weg want dan zit je er lekker in.”
Keurig gerangschikt
“Ik had zoals altijd een serie platen voor in mijn koffer uitgezocht. Ik had ze keurig gerangschikt: drie mogelijke eerste tracks, een aantal middentracks en een paar voor het einde. Inmiddels heeft de ervaring me wel geleerd dat ik zelden aan die laatste toekom.” (lacht)
Echo en effecten
“Het ging meteen in het begin een beetje mis. DJ Cellie had voor mij gedraaid en de effecten op de toen nog net nieuwe Pioneer mixer open laten staan. Ik opende met ‘Humate – 3.1‘ (Mijk van Dijk Remix) en had helemaal niets door tot ik de volgende plaat begon te mixen, het effect stond namelijk open op het kanaal van de andere draaitafel. Ik begreep ook niet direct waarom de mix stuiterde tot ik de echo bemerkte en uitvogelde dat de effecten nog aanstonden. Oeps. Zodra dit gefixt was, verliep de set wel lekker. Tenminste, dat denk ik, want in die tijd draaide ik meestal licht bedwelmd door een klein roesje.” (lacht) “Ja, dat vond ik wel lekker. Ik heb dan ook een heel goed gevoel aan die first gig overgehouden.”
Lekker meedansen
“Natuurlijk leer je van elke gig iets. Bijvoorbeeld omgaan met de druk zodat het volgende keer makkelijker gaat. Of om zelf lekker mee te dansen bij het draaien.”
Compilatiekoning
“In 1999 kreeg ik een vaste baan bij een platenmaatschappij die in een immense villa in Hilversum was gevestigd. De baas van het label vond dat het belangenverstrengeling zou zijn als ik zelf zou blijven produceren en dat heb ik toen bewust opgegeven. In die periode heb ik megaveel dance compilaties bedacht, samengesteld en ook de mixen begeleidt, zoals bijvoorbeeld ‘Trance The Ultimate Collection’. Ik was echt de compilatiekoning in die tijd!” (lacht) Daarnaast begeleide ik het artwork van die cd’s en produceerde de tv- en radiospots. Die compilaties verkochten als een tierelier. Helaas wilde de eigenaar een soort tweede Duncan Stutterheim worden en ook events organiseren waardoor er een hele eventafdeling werd aangenomen. Het geld werd vervolgens over de bal gesmeten, maar de succesvolle events bleven uit. Het gevolg? Hij ging failliet.”
Artiestenmanagement
“En ik? Ik ben voor mezelf begonnen en deed wat ik nu ook weer ga doen: label- en artiestenmanagement. Ook bedacht ik compilatieconcepten die ik produceerde voor major platenmaatschappijen als Universal, Sony, en BMG, zette daarvan een tour op met Jan Vis, of organiseerde met Q-Dance een groter feest in de Heineken Music Hall (tegenwoordig AFAS Live).
Wooferland
“In de zomer van 2004 wandelde ik met mijn hond door het Amsterdamse bos en zag een veldje met daarop een bruiloft. Ideaal voor een feestje. Ik vroeg meteen met wie ik moest praten en dat bleek de boswachterij te zijn. Onder het mom van ‘privéfeest’ kreeg ik toestemming voor een klein event. Ik wilde graag een feest organiseren met de dj’s en muziek uit de Amsterdamse underground scene van halverwege de 90’s. Ter promotie had ik een heel statement geschreven die op die missie inging: terug naar toen, terug naar de saamhorigheid, met z’n allen, dus ook met de kids want imiddels hadden er al veel het familieleven omarmd. Samen met Lars Johansson en Daan Prudon (Ambient Daan) pakte ik de organisatie op me. We nodigden de dj’s van toen uit, zoals Dano, JP, Martijn, Rossi, Diablo en Franky D. Lars verzon de naam Wooferland, wat toen nauwelijks van belang leek. Hoe het event verliep? Laat ik het zo zeggen: de boswachter was achteraf not amused. De eerste Wooferland was namelijk een schot in de roos en in plaats van de door ons verwachte 250 man, waren er tegen de duizend. Tja, en de rest is geschiedenis.”
Roots
“Nadat de derde editie van Wooferland niet het financiele succes was waar ik op had gehoopt, belandde ik weer in een vaste baan bij Cloud 9 Music, een zustermaatschappij van Armada Music. Hier heb ik 12,5 jaar gewerkt en in mijn eentje een hele label afdeling neergezet, waar, toen ik vertrok, circa 15 man werkte. Daarna volgde voor 5,5 jaar Q-Dance Music, waar ik eind vorig jaar mee ben gestopt.”
“Nu is het tijd voor de volgende stap: terug naar mijn roots. “Sinds februari ben ik dus weer voor mezelf aan de slag en bied mijn diensten aan met de focus op music/artist management, consultancy en publishing. Mijn opgebouwde netwerk is enorm en ik heb inmiddels zoveel periodes in de muziek meegemaakt waardoor ik meer kan overzien. Carrières en hypes komen en gaan. Je hebt een trancegolf, een EDM-golf en een urbangolf gehad, en nu zijn de hardere stijlen weer wat meer on trend.”
People's business
“Als een artiest in de EDM opvalt, heeft-ie vaak in no time met ervaren labels en managers te maken en een heel team om zich heen. In de hardstyle zie je dit bijvoorbeeld niet en dat wil ik anders doen. In de hardere stijlen valt er nog veel te professionaliseren en daar liggen kansen, maar ik zal mezelf nooit vastpinnen op één stijl. Dat heb ik nooit gedaan.”
“De muziekindustrie is een people’s business in die zin dat mensen met je willen werken en dat het je moet worden gegund. Bovendien ben ik altijd eerlijk en transparant, ik straal een positieve en onuitputtelijke energie uit, en heb dus een groot netwerk plus een bulk aan ervaring in de muziekindustrie: van kids-hits tot hardcore, en van Top 40 hits tot club classics. Ik zie en voel dingen en mensen puur op intuïtie. Al mijn skills komen bij mijn nieuwe uitdaging bij elkaar.”
Wie is Bas Kaspers?
Met meer dan 30 jaar ervaring in de dynamische muziek- en entertainmentindustrie staat Bas Kaspers bekend als een ware veteraan. Zijn uitgebreide expertise bestrijkt vrijwel elk aspect van de business, waar Bas Kaspers consistent een cruciale rol heeft gespeeld in het realiseren van grote successen in een breed scala van functies; van artiest tot artist manager, van dj tot event organisator, van A&R-assistent tot managing director, en van het releasen van dikke club anthems tot het scoren van Top 40 hits, waarbij ‘dance’ altijd een constante hartslag in zijn carrière was.
In 1993 tekende Bas Kaspers zijn eerste artiestencontract en begon een productieve carrière waar hij onder verschillende aliassen muziek uitbracht, variërend van rap tot hardhouse. In het midden van de jaren negentig vestigde Bas Kaspers zich als een prominente dj in de Amsterdamse underground scene, maar in 1999 kwam zijn carrière als muziekindustrieprofessional pas echt van de grond. Dit bepalende moment bracht Bas Kaspers’ passie in lijn met zijn doel, waarmee hij de basis legde voor een indrukwekkende carrière.
De kennis die Bas Kaspers heeft opgedaan is niet alleen theoretisch, maar verfijnd door een rijke werkervaring en het nauw samenwerken met iconen uit de industrie. Zijn scherpe intuïtie om kansen te herkennen en benutten, inspireert hem voortdurend om steeds nieuwe successen te behalen. Gedreven door een onwrikbare passie voor muziek, haalt Bas Kaspers voldoening uit het delen van zijn kennis, levenservaring en inzichten, met zowel artiesten als (music) industry professionals. Met een positieve, energieke en authentieke benadering biedt Bas Kaspers een verfrissend perspectief in een industrie die te soms door ego’s wordt gedreven. Geen dikdoenerij, maar oprecht en direct: ‘what you see is what you get’.
Meer Bas Kaspers?
Meer First Gigs? Check ze allemaal hier!
