This post is also available in: English (Engels)
Wat is dat toch met die housepioniers? Ligt het aan de ouders, aan de economische crisis waarin zij hun puberteit doorstonden, of was het inderdaad de openbaring van de housemuziek? Hoe het ook zij, Paulo Pereira (42) alias dj A.Paul, mag zich met recht onder de zachtaardige doorzetters in de dance scene scharen die de house, en in zijn geval de techno, op de kaart zetten. De vriendelijke Portugees, die niet alleen een muzikale revolutie op zijn pad aantrof, maar ook de nodige persoonlijke uitdagingen.
Paulo’s eerste vinylplaat was de 12” van Frankie Goes To Hollywood, Two Tribes. Een verjaardagscadeau van zijn dertien jaar oudere zus. Volgens de Portugees is hij door haar gevormd in zijn muzikale ontwikkeling. Vanaf zijn zesde, zevende levensjaar luisterde de kleine Paulo gretig samen met zijn zus naar de radio en slurpte de wat alternatievere muziek op die zij prefereerde boven Top 40- tracks. Eenmaal oud genoeg ging hij naar clubs waar onder meer de klanken van Depeche Mode en veelal poprock de revue passeerden. Vooral de elektronische muziek had zijn aandacht en dat was best bijzonder in een land waar de dance in eerste instantie niet door de massa werd opgepikt.
Vanaf zijn dertiende was het thuis echt raak: de jonge Paulo kocht draaitafels en een mixer en ging op zijn slaapkamertje aan de slag. Zoals meerdere generatiegenoten begon Paulo met twee anderen een hiphopbandje. “We schraapten met zijn drieën wat geld bij elkaar en kochten één vinyl plaat per week; zo bouwden we onze collectie op. Ik draaide en zij rapten.”
Het was in ieder geval duidelijk: Paulo wilde de muziek in. Paulo’s vader overleed toen de jonge dj in spe nog maar negen was; moeder Pereira stond dus alleen voor de opvoeding van de twee kinderen. De dj-ambities van haar zoon deden haar niet direct juichen. “Ze dacht natuurlijk: ‘What will become of my son?’”, lacht Paulo, eraan toevoegend dat ze nu, 25 jaar later, uiteraard maar wat trots op haar succesvolle telg is. En dat steekt ze niet onder stoelen of banken; op facebook is ze zijn grootste fan. Of bijna zijn grootste, want Paulo’s vrouw Sandra spant de kroon.
Canada
Het verhaal van hun relatie is opmerkelijk, vertelt Paulo openhartig. “Sandra en ik hebben elkaar via Soundcloud ontmoet.” Vanuit de stad Riverview in Canada, reageerde de mooie Sandra wel eens op muziek die Paulo had geüpload. “Zo begonnen we online over techno te praten. Naar verloop van tijd werden onze gesprekken steeds persoonlijker en bleken we een enorme klik te hebben. We hadden veel raakvlakken. Op een gegeven moment ben ik naar Canada gegaan om persoonlijk kennis te maken and we hit it off! Uiteindelijk is zij naar Portugal gekomen en inmiddels zijn we twee jaar getrouwd”, glundert hij nog steeds terwijl hij liefdevol een arm om zijn vrouw heen slaat. Uit een eerder huwelijk heeft Paulo een zoon van drie, die hij gelukkig nog geregeld ziet.
Ernstig ziek
Tegenwoordig is Paulo’s carrière als dj èn producer booming. Hij brengt volop tracks uit en hij treedt door heel Europa en de Verenigde Staten op. Dit succes werd de Portugees echter niet in de schoot geworpen.
Na zijn middelbare school ging hij meteen aan de slag in een club in zijn geboortestad Lissabon. “Ik werkte hier drie dagen per week en verdiende goed geld. Als achttienjarige had ik het prima bekeken: ik kon mijn brood verdienen met wat ik leuk vond.” De club bood hem ruimte om ervaring op te doen. “Het publiek was divers dus ik draaide verschillende stijlen. Vaak was er een big crowd, zo’n duizend mensen, dus dat bood mij een goede start.” Hij raakte steeds meer geïntrigeerd door elektronische dansmuziek. “I fell in love with it. I wist toen honderd procent zeker: dit wil ik!”
Zijn muzikale carrière voerde hem voorts via andere clubs en baantjes in platenzaken zelfs de journalistiek in. Hij reviewde ongeveer vijf jaar lang techno voor het toonaangevende Portugese muziekblad Dance Club. De lezers van ditzelfde blad riepen hem overigens in 2000, 2001 en 2002 uit tot Beste DJ van Portugal. Toen het recenseren ging vervelen, stortte hij zich op de wat grotere artikelen en interviews. Vanaf 2002 ging het echter mis. “Er was een sterke EDM-scene maar plots werkte de techno niet meer. Ik ging van vier tot acht gigs per maand terug naar één. Inmiddels probeerde ik ook met grafisch vormgeven en webdesign geld te verdienen, maar het was heel zwaar. Ik werkte als een paard maar verdiende desalniettemin niet genoeg geld.”
En alsof het allemaal nog niet genoeg tegenzat, werd Paulo getroffen door Non-Hodgkin, een zeldzame vorm van lymfeklierkanker, waarvan hij inmiddels gelukkig is genezen. Hij was toen 32 jaar.
Naked Lunch
In 2005 nam Paulo het besluit zich alleen nog maar alleen op de muziek te focussen en startte zijn eigen label Naked Lunch. Volgend jaar volgt dus het tienjarig jubileum. Zijn goede vriend en de eveneens Portugese The Advent was de eerste artiest die op het label een plaat uitbracht. “Het was zwaar in het begin. ”I moest mijn uitgaven tot een minimum terugbrengen. Ik heb zeker twee, drie jaar zestien uur per dag gewerkt. Ik wilde geen commerciële stijlen of doorborduren op wat er al was. Ik wilde vernieuwing.”
Deze keuzes kwamen deels voort uit financiële noodzaak en deels uit zijn confrontatie met zijn eigen eindigheid. “Mijn ziekte was een belangrijke ervaring die mijn kijk op het leven heeft veranderd. Daarvoor vond ik dat ik het best goed deed in het leven. Doordat ik ziek werd, vond ik echter steeds meer dat ik mijn leven had verprutst en het overzicht had verloren. Toen ik ziek was, heb ik veel gelezen van mensen als Eckhart Tolle en Robert Anton Wilson. Inmiddels sta ik een stuk bewuster in mijn bestaan.”
Robert Hood
Uiteindelijk is Robert Hood verantwoordelijk voor Paulo’s enorme passie voor techno. “Tijdens mijn eerste gig in Duitsland stonden Robert Hood en Derrick May ook op het podium. Hun sound was zo anders! Ik vond die Detroit/Chicago sound echt geweldig! Na dat festival was ik helemaal verkocht!”
Pauls grootste hit Juice, uit 1995, heeft de tand des tijds prima doorstaan. “Daar ben ik best trots op. Een paar jaar geleden hoorde ik mijn track nog terug in een set van Ricardo Villalobos op Ibiza. Heel cool.”
Een keus maken tussen produceren en dj’en valt hem zwaar. “Het zijn twee totaal verschillende gebieden. Ik denk wel dat ik op een gegeven moment moet ophouden met draaien, alleen al omdat het fysiek te zwaar zal worden. Produceren kan ik echter tot mijn dood.” Als grootste ambitie komt Paulo uiteindelijk niet met een muzikale droom op de proppen. Zijn streven is het uitstralen van positieve energie, een positieve vibe. Ook en vooral als mens. “Ik wil oprecht gelukkig zijn in mijn leven en anderen gelukkig maken.”
Meer A.Paul?
Check ook A.Paul’s First Gig
